Besiktas'li Olmak Nedir?
Dedikya bir kere, "Besiktas ya ruhumuzdadir, ya da hiçbir yerde..."
Bizki en sagir kulaklara fisildardik: "Burasi Inönü burdan çikis yok oglum, yok kizim " diye... Burasi Inönü; golden sonraki sevinçle baslar ölüm-kalim savasi; Besiktasimizin üstünde siyah-beyaz çubuklu forma, bizim dilimizde "Besiktasim sen çok yasa, canim feda olsun sana"
... Gökyüzü simsiyah, ruhlar bembeyazdir artik. Ve, bir Kartal seyretmektedir bunlari gökyüzünün en yüksek noktasindan süzülürcesine... Besiktasli olmak sadece "taraftar" olmak anlamina gelmez. Taraftarligi da bir kutsal forma içerisinde kutsamaktir... Iste o zaman ruhlar ve bedenler tek bir varlik gibi dans ederler tribünlerde...
Dedikya; burasi Inönü! Burada yasanilanlar, anlamayanlarin akil sagligini bozar. Mabedimiz Inönü kutsaldir bizim için. Kucaklasmanin oldugu güne siyah-beyaz peynir zeytinle baslarsin; sonra Kartal olur 40 bin kisi konarsin tribünlere, topla birlikte sen de tribünde ataga geçersin; orta yaparsin; kafa topuna çikarsin; gol atar gol kaçirirsin; rakibin atagini kesmek için tribünde kendi kalene kosarsin; arasira sen de tribünde sakatlanirsin ama kimseye çaktirmazsin; totem yaparsin; maçi birakip, koridora çikip dua edersin; kulaklarina gelen sesin tansiyonuna dayanamaz, tekrar tribüne kosarsin; inanmisligin verdigi haykirmayla tekrar tribünde atak üstüne ataga geçersin... "Haydi Kartalim... Haydi Besiktasim..." diye yalvarircasina bagirirsin...
Çünkü sen 12. Adamsin!
12. Adam asla yorulmaz, inancini yitirmez, hep pozitif olmak zorundadir, bu enerjiyi sahaya yansitmalidir. Giydigi 12 numarali formanin hakkini verir. Akittigi terden güneste çay demler. Maçi Kartallar edasinda koparir, kazandirir. Inönü'de maç oynanirken orada olamayan 12. Adamlarin gözleri açik gider ölüme.
12. Adamlar zor bulunurlar... Öldüklerinde Inönü'nün Belestepe'sinde gömülmek için oranin kendilerine mezarlik yeri olarak ayrilmasini isterler ya da küllerini Inönü'nün çimlerine savrulmasini vasiyet ederler. Ama, ruhlari asla ve asla ölmez! 12. Adam giydigi Kartal Baskili ÇARSI Formasini stad yapilirken Inönü'nün çimlerine çoktan ruhuyla birlikte gömmüstür. Simdi o formanin üstünde gelecekteki basarilar ve zaferler özgürce yesermektedir... Ve, artik sahada 12'ler savasmaktadir.
Forma nerede mi gömülü? Eski açik tarafi ceza alani disindaki sag iç kösede... '12.Adam Çarsi Formasi'ni yaptigimiz ayinle mabedimize gömdük ve üzerine de su dörlügü yazdik:
Inönü'ye karanlik çöktügü zaman
Disarida yagmurlar yagdigi zaman
Tibünlerde ÇARSI costugu zaman
Haydi bastir Sanli Karakartalim...
O forma Besiktasimiza ömür vermis ve vermekte olan tüm Kartallara hitaben oraya gömülmüstür. Dünyada baska örnegi varsa buyursunlar çikarsinlar.
Bir ömür de bizden Kartalim... Bir ömür de bizden Besiktasim...
Tüm Kartallara selam olsun..
Dedikya bir kere, "Besiktas ya ruhumuzdadir, ya da hiçbir yerde..."
Bizki en sagir kulaklara fisildardik: "Burasi Inönü burdan çikis yok oglum, yok kizim " diye... Burasi Inönü; golden sonraki sevinçle baslar ölüm-kalim savasi; Besiktasimizin üstünde siyah-beyaz çubuklu forma, bizim dilimizde "Besiktasim sen çok yasa, canim feda olsun sana"
... Gökyüzü simsiyah, ruhlar bembeyazdir artik. Ve, bir Kartal seyretmektedir bunlari gökyüzünün en yüksek noktasindan süzülürcesine... Besiktasli olmak sadece "taraftar" olmak anlamina gelmez. Taraftarligi da bir kutsal forma içerisinde kutsamaktir... Iste o zaman ruhlar ve bedenler tek bir varlik gibi dans ederler tribünlerde...
Dedikya; burasi Inönü! Burada yasanilanlar, anlamayanlarin akil sagligini bozar. Mabedimiz Inönü kutsaldir bizim için. Kucaklasmanin oldugu güne siyah-beyaz peynir zeytinle baslarsin; sonra Kartal olur 40 bin kisi konarsin tribünlere, topla birlikte sen de tribünde ataga geçersin; orta yaparsin; kafa topuna çikarsin; gol atar gol kaçirirsin; rakibin atagini kesmek için tribünde kendi kalene kosarsin; arasira sen de tribünde sakatlanirsin ama kimseye çaktirmazsin; totem yaparsin; maçi birakip, koridora çikip dua edersin; kulaklarina gelen sesin tansiyonuna dayanamaz, tekrar tribüne kosarsin; inanmisligin verdigi haykirmayla tekrar tribünde atak üstüne ataga geçersin... "Haydi Kartalim... Haydi Besiktasim..." diye yalvarircasina bagirirsin...
Çünkü sen 12. Adamsin!
12. Adam asla yorulmaz, inancini yitirmez, hep pozitif olmak zorundadir, bu enerjiyi sahaya yansitmalidir. Giydigi 12 numarali formanin hakkini verir. Akittigi terden güneste çay demler. Maçi Kartallar edasinda koparir, kazandirir. Inönü'de maç oynanirken orada olamayan 12. Adamlarin gözleri açik gider ölüme.
12. Adamlar zor bulunurlar... Öldüklerinde Inönü'nün Belestepe'sinde gömülmek için oranin kendilerine mezarlik yeri olarak ayrilmasini isterler ya da küllerini Inönü'nün çimlerine savrulmasini vasiyet ederler. Ama, ruhlari asla ve asla ölmez! 12. Adam giydigi Kartal Baskili ÇARSI Formasini stad yapilirken Inönü'nün çimlerine çoktan ruhuyla birlikte gömmüstür. Simdi o formanin üstünde gelecekteki basarilar ve zaferler özgürce yesermektedir... Ve, artik sahada 12'ler savasmaktadir.
Forma nerede mi gömülü? Eski açik tarafi ceza alani disindaki sag iç kösede... '12.Adam Çarsi Formasi'ni yaptigimiz ayinle mabedimize gömdük ve üzerine de su dörlügü yazdik:
Inönü'ye karanlik çöktügü zaman
Disarida yagmurlar yagdigi zaman
Tibünlerde ÇARSI costugu zaman
Haydi bastir Sanli Karakartalim...
O forma Besiktasimiza ömür vermis ve vermekte olan tüm Kartallara hitaben oraya gömülmüstür. Dünyada baska örnegi varsa buyursunlar çikarsinlar.
Bir ömür de bizden Kartalim... Bir ömür de bizden Besiktasim...
Tüm Kartallara selam olsun..