TatLı prenses
Bayan Üye
Her gün yanında olamamaktan korkuyorum
Kendİ ÖmrÜmsÜn Sesini duyamamaktan
Seni görünce sana alışmaktan da korkuyorum
Nedense sensizlikten de korkuyorum
Bir gün hoşça kal demenden
İstemesem de;
Bir gün bir gül gibi
İçimde solmandan korkuyorum
Hafızamda bırakacağın hatıralardan
Hatıralardan kaçamamaktan
Adını unutamamaktan korkuyorum
Ah be güzelim;
Ben seni sevmekten korkuyorum.
Benimkisi sadece bir sevda
Göz yaşlarımla söndüremediğim
Korkularımı yenemediğim
Söyleyemediğim
Fakat kendimi tükettiğim
Ve beni;
Yedi kat yerin dibine sokan
Utandıran korkutan
An be an içimi yakan
Cesaretsiz bir sevdan
Bu nasıl bir sevda ?
Anlayamıyorum
Ah be güzelim;
Ben seni sevmekten korkuyorum.
Biliyor musun;
Aklımdan hiç çıkmıyorsun.
Sen benim;
İmkansızlar bahçesinden koparttığım
Edâlı gülümsün.
Hiçbir zaman koklayamayacağım
Adını söylerken burkulacağım
Sevmekten hep korkacağım
Fakat ömrüm boyunca unutmayacağım
Edâlı gülümsün.
Ah be güzelim;
Aslında sen benim
Kendi ömrümsün.
Gerçek mutluluğu buldum seninle
Ölmek istiyorum teninde
Ölmek istiyorum gözlerim gözlerinde
Ve bir gün seni tanıdım işte
Nasıl oldu bilmiyorum
O gün benim için
Gerçek bir mutluluktun içimde
Sonra her yerde sen vardın
Ben beni unuttum seninle
Yetmedin bana daha çok istedim seni
Yokluğunu çok hissettim ama;
Hiç yılmadım ve belli etmedim sana
Yine de mutluydum işte
Çünkü sevdayı ve hasreti öğrettin bana
Yandım bir kere tâ derinden
Burada tomurcuklar açmaz sen yokken
Rüzgar esmez güneş hiç doğmaz
Şehrin bütün yağmurları içime yağar
Sel olup yüreğimi sular
Orada sen varsın
Yani bir gül fidanısın
Her gün biraz daha seviyorum
Ve içimde öyle büyütüyorum
Her an sevgimi veriyorum sana
Çünkü biliyorum;
Sevgiyle büyütülen bir gül
Asla solmaz iki cihanda.
Gerçek mutluluğu buldum seninle
Ölmek istiyorum teninde
Ve ölmek istiyorum gözlerim gözlerinde
Seni sevmek;
Bir menekşeyi koklayıp gülmektir
Bir güle dokunmaktır bir de öpebilmektir
Her yeni gün hayatı biraz daha sevebilmektir
Üzüntüye dair her şeyi silebilmektir
Feza' dan dünyayı seyredebilmektir
Seni sevmek;
Hayata gülmektir
Geceleri yıldızların arasında olduğunu bilmektir
Gündüzleri içimde yaşadığını hissetmektir
Seni sevmek;
Her gülüşün için bin defa ölebilmektir
Yokluklar silip varlığı cana getirmektir
Bir güvercin misali özgürce uçabilmektir
Bal dudağından dökülen
Tane tane sözlere güvenebilmektir
Seni her an düşünebilmektir
Hep yanımda olduğunu zannetmektir
Uğrunda seve seve her şeyi feda edebilmektir
Yani seni yaşamaktır
Hayatı her an gönlünde paylaşmaktır
Seni senden almaktır
Tüm bu güzelliklere rağmen
Benim için; Seni sevmek
Zamanı durdurabilmek kadar da
İMKANSIZDIR...
Her ânımda sen varsın
Ve ben ne zaman şiir yazmak istesem
Senden başkasına yazmak istemiyorum
Bitmiyorsun içimde bitmiyorsun
Arttıkça daha çok artıyorsun.
Ne zaman gözlerim buğulansa
Uzaklara dalıyorum
Bir başkası için hiç ağlamadım
Senden başkasına da ağlayamıyorum.
İlk yağmurun toprağa düştüğü ân gibisin
Hani o taptaze toprağın mis kokusu var ya !
Bir daha böyle güzel kokmaz toprak bilirsin
Ben yağmur olsam sen toprak
Yaz kış demeden üzerine yağsam
Sen hayat versen tüm dünyaya
Ve her zaman böyle güzel koksan.
Ay gibi doğdun gönlüme
Güneş gibi ısıtsan beni her üşüdüğümde
Gecelerde olsan gecelerde
Yıldızları kopartsam yüreğimden
Hasretle doldursam ellerine.