Hayat acımasızca oyun oynuyor benimle.Her zaman ki gibi büyük farkla yeniyor beni.Ya ben ona karşı gelecek kadar güçlü değilim ya da o bana karşı gelebilecek kadar güçlü.''Yapma'' dedikçe daha çok acıtıyor canımı.Ben onunla oyun oynamaktan bıkıyorum o benım canımı acıtmaktan bıkmıyor.''Yapma be hayat küçüğüm daha.Görecek çok şeyim var.Yapma , bıktırma beni ''
Elimdeki herşeyi tek tek alıyorsun.Benim canımı yakarken aslında gerçekleri görmemi sağlıyorsun.Ama kaybettiklerimin üzüntüsü o kadar yıkıyor ki beni kazandıklarımın sevinci etki bile etmiyor..Sevınemeden geçip gidiyorlar hayatımdan..
Kaybettiklerim niye hep sevdiklerim oluyor ? Niye severken bırakıp gidiyorlar beni ? Benim sevgim mi fazla geliyor , yoksa onlar mı yeterince sevemıyorlar ? Sevmek ne demek ? Peki ya aşk ? Kim biliyor bunların gerçek anlamını ? Ben söyleyeyim.. Hiç kimse...
Sevmek ;
Sevdiğin kişinin ara sıra aklına gelmesiymiş..
Sesini duydugunda heycanlanmakmış..
O yanında olduğunda mutlu olmakmış..
Peki ya aşk ;
Sevdiğin kişinin hep aklında olması , aklından çıkmasını istesende kalbinin bunu engellemesiymiş..
Sesini duyduğunda olumsuz herşeyi unutmak , sürekli gülümsemekmiş..
Bir gün sesini duyma ihtimalini düşünüp buna bile mutlu olmakmış..
O yanında olduğunda heycandan ölmek , dünyanın en mutlu insanı olmak -kendını öyle görmek-miş..
Onunla konuşurken ne diyeceğini bilememekmiş..
Bir gun konuşursak diye aklından geçirirken , acaba ne derim diye düşünceye dalmakmış..
En önemlisi ayrılığı bi kere bile aklından geçirmemekmiş..
Aşk'ın tarifi yazmakla bitmez..Bunlarıda hayat öğretti bana bu küçük yaşımda.Peki şimdi söyleyin bakalım..Seviyor musunuz ? Aşık mısınız ?
Ben aşığım..Tarifini kendimce yapabildiğime göre sırılsıklam aşığım.. Bu zamana kadar hayat bana ne zaman bu ''ask nedir ? '' diye sorsa ''insanın kendıne yakışanı giymesidir '' der dalgamı geçerdim..Şimdi niye yapamıyorum ? Aşkla mı dalga geçemiyorum yoksa hayatla mı ? Her ikisiylede..
Evet hayat bu sefer iyi dinle benı ! Yenme sırası bende..Bu kez yenılmeyeceğim sana..Güçlü olacağım..
İnadına seviyorum , seveceğim..Kim ne derse desin.. Kalbımde hep o olacak..Onsuz hayat istemıyorum..Evet hayat doğru duydun senı onsuz istemıyorum..!
Elimdeki herşeyi tek tek alıyorsun.Benim canımı yakarken aslında gerçekleri görmemi sağlıyorsun.Ama kaybettiklerimin üzüntüsü o kadar yıkıyor ki beni kazandıklarımın sevinci etki bile etmiyor..Sevınemeden geçip gidiyorlar hayatımdan..
Kaybettiklerim niye hep sevdiklerim oluyor ? Niye severken bırakıp gidiyorlar beni ? Benim sevgim mi fazla geliyor , yoksa onlar mı yeterince sevemıyorlar ? Sevmek ne demek ? Peki ya aşk ? Kim biliyor bunların gerçek anlamını ? Ben söyleyeyim.. Hiç kimse...
Sevmek ;
Sevdiğin kişinin ara sıra aklına gelmesiymiş..
Sesini duydugunda heycanlanmakmış..
O yanında olduğunda mutlu olmakmış..
Peki ya aşk ;
Sevdiğin kişinin hep aklında olması , aklından çıkmasını istesende kalbinin bunu engellemesiymiş..
Sesini duyduğunda olumsuz herşeyi unutmak , sürekli gülümsemekmiş..
Bir gün sesini duyma ihtimalini düşünüp buna bile mutlu olmakmış..
O yanında olduğunda heycandan ölmek , dünyanın en mutlu insanı olmak -kendını öyle görmek-miş..
Onunla konuşurken ne diyeceğini bilememekmiş..
Bir gun konuşursak diye aklından geçirirken , acaba ne derim diye düşünceye dalmakmış..
En önemlisi ayrılığı bi kere bile aklından geçirmemekmiş..
Aşk'ın tarifi yazmakla bitmez..Bunlarıda hayat öğretti bana bu küçük yaşımda.Peki şimdi söyleyin bakalım..Seviyor musunuz ? Aşık mısınız ?
Ben aşığım..Tarifini kendimce yapabildiğime göre sırılsıklam aşığım.. Bu zamana kadar hayat bana ne zaman bu ''ask nedir ? '' diye sorsa ''insanın kendıne yakışanı giymesidir '' der dalgamı geçerdim..Şimdi niye yapamıyorum ? Aşkla mı dalga geçemiyorum yoksa hayatla mı ? Her ikisiylede..
Evet hayat bu sefer iyi dinle benı ! Yenme sırası bende..Bu kez yenılmeyeceğim sana..Güçlü olacağım..
İnadına seviyorum , seveceğim..Kim ne derse desin.. Kalbımde hep o olacak..Onsuz hayat istemıyorum..Evet hayat doğru duydun senı onsuz istemıyorum..!
