Sana sımsıkı sarılmak istiyordum. Bir kez görsem bitirsem içimdeki özlemini bu kadar zor gelmeyecekti senden, sevginden vazgeçmek. Nasıl olsa alışkınım ya seni görmemeye galiba böyle de başarabilirim… Ama eğer hissedersen hayatından çekildiğimi bana sana geri dönmemem için şans dile.
Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen, tek yapabildiğim yazmak olduğundan yine yazıyorum işte! Seni daha önce de yazmıştım ama bu kez bir daha yazmamak üzere seni beynimde içimde bitirerek yazıyorum ya da bitirmek isteyerek. Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden sevginden vazgeçmek istiyorum…
Yine senden habersiz…
Ben seni severken de senden habersiz sevmiştim. Belki de kendimden habersiz. Dünyaları etrafında döndürmek isteyen bir kalbi bilerek isteyemezdim. Kendimden ve senden habersiz ‘HERŞEYİM’ olmuştun sen. Öyle ya sen bir taneydin, yoktu senden daha güzel güleni. Yaşanmamış ve yaşamamış olsam bile sen özeldin AŞK özeldi.
Yağmurda aşk başkadır diyenlere gülüyordum ama bende yağmurda üşüyen ellerini severek başladım sevmeye seni.
Ben senden vazgeçmek istiyorum… Herkes gibi biri olmanı istiyorum. Sesini duymak için telefonlara sarılmaktan vazgeçmek, ismini duyduğumda içimin titreyip gözlerimin dolmasından kurtulmak istiyorum. Senin benim için herhangi biri olman ne kadar zor bir bilsen. Zaten kolay ne vardı ki benim için? Sanki seni öldürmemle sevmem arasında bir fark yoktu. Ve ben hep sevgim yüzünden cezalıydım. Hiç sonu olmayan bir yolda seninle yürümek, yeni çıkan filmleri birlikte izlemek, saatlerce sana sarılı kalmak, sadece ama sadece bir kez olsun sana sarılıp uyumak, bir sabah gözlerimi açtığımda yanımda seni bulmak isterken, sen sevginle utanmamı sağladığın için galiba gerçekten ‘ BİRTANEYDİN’…
İşte bu yüzden imkânsızlığına hep inandım! Ben yalnız kalıp seni düşünmeyi deli gibi sever olduğumda, sen benim her şeyim olduğunda ben senin için hiç yoktum! Bu yüzden yalnızlıklarım, ağlamalarım, özlemlerim, canını hiç acıtmadı.
BENİM TARAFIMDAN SEVİLMEK
BELKİ DE
HAYATINDA ÖNEMSEYECEĞİN EN SON
ŞEYDİ…
Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen, tek yapabildiğim yazmak olduğundan yine yazıyorum işte! Seni daha önce de yazmıştım ama bu kez bir daha yazmamak üzere seni beynimde içimde bitirerek yazıyorum ya da bitirmek isteyerek. Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden sevginden vazgeçmek istiyorum…
Yine senden habersiz…
Ben seni severken de senden habersiz sevmiştim. Belki de kendimden habersiz. Dünyaları etrafında döndürmek isteyen bir kalbi bilerek isteyemezdim. Kendimden ve senden habersiz ‘HERŞEYİM’ olmuştun sen. Öyle ya sen bir taneydin, yoktu senden daha güzel güleni. Yaşanmamış ve yaşamamış olsam bile sen özeldin AŞK özeldi.
Yağmurda aşk başkadır diyenlere gülüyordum ama bende yağmurda üşüyen ellerini severek başladım sevmeye seni.
Ben senden vazgeçmek istiyorum… Herkes gibi biri olmanı istiyorum. Sesini duymak için telefonlara sarılmaktan vazgeçmek, ismini duyduğumda içimin titreyip gözlerimin dolmasından kurtulmak istiyorum. Senin benim için herhangi biri olman ne kadar zor bir bilsen. Zaten kolay ne vardı ki benim için? Sanki seni öldürmemle sevmem arasında bir fark yoktu. Ve ben hep sevgim yüzünden cezalıydım. Hiç sonu olmayan bir yolda seninle yürümek, yeni çıkan filmleri birlikte izlemek, saatlerce sana sarılı kalmak, sadece ama sadece bir kez olsun sana sarılıp uyumak, bir sabah gözlerimi açtığımda yanımda seni bulmak isterken, sen sevginle utanmamı sağladığın için galiba gerçekten ‘ BİRTANEYDİN’…
İşte bu yüzden imkânsızlığına hep inandım! Ben yalnız kalıp seni düşünmeyi deli gibi sever olduğumda, sen benim her şeyim olduğunda ben senin için hiç yoktum! Bu yüzden yalnızlıklarım, ağlamalarım, özlemlerim, canını hiç acıtmadı.
BENİM TARAFIMDAN SEVİLMEK
BELKİ DE
HAYATINDA ÖNEMSEYECEĞİN EN SON
ŞEYDİ…
