Sözler tükenince öyle bakismalar mi baslar?...Ben hic konusmasam sen beni öylece anlasan...Sussak beraberce...Sessizligi dinlesek...
Dokunmaya kalkmasan icimdeki firtinalara...Aglamama neden olmasan...Icimden alsan bu koca Sevdayi sende kalsa...Hic yasanmamis olsa...Unutmaliyim diye sayiklamasam...
Bensiz de yasayabilirsin mutlu olursun desen gözlerinle...Ben kafa sallasam olurum elbet olurum desem icimden...Sende olursun elbet diye son bir bakis atsam...Gözlerin dolmasa...Gözyasi icine degil cok uzaklara aksa...
Gözlerinde hüzün yelleri esmese...öyle mutluluk kivilcimlari ucussa...Inansak beraberce Unutabilecegimize...Basaririz mutlaka basaracagiz...
Yutsak bütün ayrilik sözlerini...Hic ayrilmayacakmis gibi vedalassak...Yarina kadar ALLAH a emanet ol desen...Sen bildigin halde gidecegimi bilmiyormus gibi davransan...
Sonra Gökyüzüne baksak....Yagmur yagsa...Yaz yagmurunun ardindan Gökkusagina sarilirmis Günes desek ikimiz bir agizdan...Bakmasak birdaha birbirimize...Arkamizi dönsek her kez kendi yoluna...gitse..bitse...
Kim bilir bi yerlerde Gökkusagi cikar sen bir ucunda ben diger ucunda renklerin ahengiyle dans ederiz bir kere bile el ele tutusamadigimiz icin inatla....