Yine maç anı, yine bir derbi, yine heyecan, yine coşku, yine ümitler her şey yine yine yine...
Ve yine resmin açık şu an karşımda.
Ve yine o kadar güzelsin ki.
Yine siyahında beyazın o kadar güzel parıldıyor ki.
Canım aşkım; Çarşamba günü önünde her zamanki gibi geçmen gereken bir sınav var. Bir sürü dolusu ezikle karşılaşacaksın. Sonucunda tabiki de yüzümüz gülsün isteriz .Ama hüzünlendirsen bile beni, boğulurcasına ağlasam bile sen benim neşe kaynağımsın. Mutluluk veriyor seni sevmek. Taparcasına. Şuursuzca. Aşığım sebebi yok ki bunun. Nedenini milyonkere düşündüm ama yok. Her şeyin, duruşun, renklerin, tarihin, şerefin, geleceğin, sevenlerin her şeyin bir bütün gözümde. Keyif alıyorum seni düşünürken.Her şeyimdesin benim.Gündüzüm, gecem, rüyam, nefesim.Sigaram gibisin; en tutkulu keyfimsin.
Kimsenin kimseyi böyle çok sevmeye hakkı var mı Beşiktaşım?Bazen korkuyorum sevdamdan. Sana zarar vermesinden. içinde boğulup gitmemizden. Karşılık beklemediğim tek sevda olman saçma geliyor insanlara. Varsın gelsin Beşiktaşım. Böyle sınırsız sevmek kimsenin harcı değildir.Zaten senden böyle bir sevginin karşılığını istemek de haksızlık olur.Her şeyine dayanırım Beşiktaşım. Çünkü ben seni kendimden vazgeçerek seviyorum.
Bu yüzden eğer bu Çarşamba sonuç kötü olsa da ben asla pes etmeyeceğim. Hep bekleyeceğim seni. Ateşin suyu beklediği gibi. Olmayan bir sevgiliyi beklemek gibi. gelmese de sevgili onu umtutla beklemek gibi. Şampiyon olamasan da ki olacaksın bunu biliyorum; farketmez zaten daha önce de dedim sen benim şampiyonumsun!
Her şeye rağmen. 'DAYI'lanmlara , sahte belgelere, 'tarafsız' spor yorumculuklarına, ligde renk isteyen ama tek rengin siyah-beyaz olduğunu kavrayamayan beyin fakirlerine rağmen; sen bu yolun tek galibisin.
Ne fener yenilgisi, ne fener galibiyeti, ne şampiyonluk, ne sonunculuk; bu aşkı ölümüm bile ayıramaz yüreğimden..!
Aşığınım şuursuzca deli gibi.
Hastanım bilincim kapalı , sayıklıyorum tek bir şeyin adını :BEŞİKTAŞIM
Ve yine resmin açık şu an karşımda.
Ve yine o kadar güzelsin ki.
Yine siyahında beyazın o kadar güzel parıldıyor ki.
Canım aşkım; Çarşamba günü önünde her zamanki gibi geçmen gereken bir sınav var. Bir sürü dolusu ezikle karşılaşacaksın. Sonucunda tabiki de yüzümüz gülsün isteriz .Ama hüzünlendirsen bile beni, boğulurcasına ağlasam bile sen benim neşe kaynağımsın. Mutluluk veriyor seni sevmek. Taparcasına. Şuursuzca. Aşığım sebebi yok ki bunun. Nedenini milyonkere düşündüm ama yok. Her şeyin, duruşun, renklerin, tarihin, şerefin, geleceğin, sevenlerin her şeyin bir bütün gözümde. Keyif alıyorum seni düşünürken.Her şeyimdesin benim.Gündüzüm, gecem, rüyam, nefesim.Sigaram gibisin; en tutkulu keyfimsin.
Kimsenin kimseyi böyle çok sevmeye hakkı var mı Beşiktaşım?Bazen korkuyorum sevdamdan. Sana zarar vermesinden. içinde boğulup gitmemizden. Karşılık beklemediğim tek sevda olman saçma geliyor insanlara. Varsın gelsin Beşiktaşım. Böyle sınırsız sevmek kimsenin harcı değildir.Zaten senden böyle bir sevginin karşılığını istemek de haksızlık olur.Her şeyine dayanırım Beşiktaşım. Çünkü ben seni kendimden vazgeçerek seviyorum.
Bu yüzden eğer bu Çarşamba sonuç kötü olsa da ben asla pes etmeyeceğim. Hep bekleyeceğim seni. Ateşin suyu beklediği gibi. Olmayan bir sevgiliyi beklemek gibi. gelmese de sevgili onu umtutla beklemek gibi. Şampiyon olamasan da ki olacaksın bunu biliyorum; farketmez zaten daha önce de dedim sen benim şampiyonumsun!
Her şeye rağmen. 'DAYI'lanmlara , sahte belgelere, 'tarafsız' spor yorumculuklarına, ligde renk isteyen ama tek rengin siyah-beyaz olduğunu kavrayamayan beyin fakirlerine rağmen; sen bu yolun tek galibisin.
Ne fener yenilgisi, ne fener galibiyeti, ne şampiyonluk, ne sonunculuk; bu aşkı ölümüm bile ayıramaz yüreğimden..!
Aşığınım şuursuzca deli gibi.
Hastanım bilincim kapalı , sayıklıyorum tek bir şeyin adını :BEŞİKTAŞIM