^shékér kıs^
Bayan Üye
Gülen gözlerin önce çekti beni;
Okşamadığım saçlarını,dokunmadığım tenini sevdim.
İşveli konuşmanı neşeli bir şarkı gibi…
Gelmez dediğim baharın ılık esintisiyle,
Taze açmış çiçeklerin kokusuyla sarhoş oldum
Aşktı kokladığım buram buram…
Yüreğini gördüm sonra;silindi hep ötekiler
Bir melek kanatlandı,geldi kalbime kondu
Ben seni işte bu meleği sevdim.
Sahici miydi bütün bunlar,
Yoktu ya bu dünyada gerçek aşk?
Neyin nesiydi peki duyduğum bu heyecan?
Yanılmamı sevdim bunca yıldan sonra
Uykusuz gecelerimi,kabusları,ruh sıkıntılarını
Tekrar şiir yazdıran bu melankoliyi sevdim.
Belki bir rüyaydı yada ham hayal;
Olur mu olur dedim;hayal kurmayı sevdim.
Baktım yalnız değilim;sende de garip bir hal
İçine düştüğüm sevdayı sevdim.
Yok saydığım mutluluğun resmini gördüm
Nisan akşamı,dolunayın gülümseyen yüzünde
Otuz küsür yılını unuttuğum ömrümün geri kalanını sevdim.
Şemsiyesiz yakalandığım ahmak ıslatanları,
Islak ve yılışık sokak köpeklerini,
Tekrar başladığım sigaranın dumanını,
Yeniden yaşadığım İstanbul’u sevdim,
Senin İstanbul’da yaşamanı sevdim.
Sonra sendeki hüznü fark ettim;gülüşüne gizlenmiş
Ateşi örtmek için savurduğun külleri gördüm.
Ben bu ateşi sevdim alev alev yandığım
Buz gibi mantığı değil,yakıcı aşk iklimini
Kaf dağı’na giden dikenli yolu sevdim.
‘’Elbet bir gün buluşacağız’’çalarken
Şarkıyı sevdim söyleyeni sevdim.
‘’Bu böyle yarım kalmayacak’’ diye haykıran nağmeleri,
İmkansızın ilacı umudu sevdim.
Destanları,efsaneleri okudum bir bir,
Gıpta ettim çileli aşıklara
Onlardaki tutkuyu,hasreti,sadakati
Leyla ile Mecnun’u;Kerem ile Aslı’yı,
Aşılmaz dağları delen Ferhat’ı sevdim.
Seni onlardan bekli de daha fazla
Anlatılması mümkün olmayan aşkla sevdim.
Ben seninle birlikte uyumayı geceleri
Ve beraber uyanmayı her sabah;
Her günümü
Seninle doldurma hayalini sevdim,
Kimseler inanmazdı böyle bir aşka;eğer duysalardı
İkimizi tanıyanlarda inanmazdı bütün bunlara…
Büyük aşklar ancak efsanelerde yaşar sanırlar
Ya da şiirlerde anlatılır ancak.
Ama ben seni kimselerin inanmayacağı
Senin bile anlamadığın bir aşkla sevdim.
Kavuşmak binde bir ihtimal demiştin umutsuzca
Ben işte o ‘’bin’’in içindeki ‘’bir’’i sevdim.
Beş milyar insan var dersek şu dünyada;
Ben bu beş milyar içindeki ‘’bir’’ i sevdim.
Okşamadığım saçlarını,dokunmadığım tenini sevdim.
İşveli konuşmanı neşeli bir şarkı gibi…
Gelmez dediğim baharın ılık esintisiyle,
Taze açmış çiçeklerin kokusuyla sarhoş oldum
Aşktı kokladığım buram buram…
Yüreğini gördüm sonra;silindi hep ötekiler
Bir melek kanatlandı,geldi kalbime kondu
Ben seni işte bu meleği sevdim.
Sahici miydi bütün bunlar,
Yoktu ya bu dünyada gerçek aşk?
Neyin nesiydi peki duyduğum bu heyecan?
Yanılmamı sevdim bunca yıldan sonra
Uykusuz gecelerimi,kabusları,ruh sıkıntılarını
Tekrar şiir yazdıran bu melankoliyi sevdim.
Belki bir rüyaydı yada ham hayal;
Olur mu olur dedim;hayal kurmayı sevdim.
Baktım yalnız değilim;sende de garip bir hal
İçine düştüğüm sevdayı sevdim.
Yok saydığım mutluluğun resmini gördüm
Nisan akşamı,dolunayın gülümseyen yüzünde
Otuz küsür yılını unuttuğum ömrümün geri kalanını sevdim.
Şemsiyesiz yakalandığım ahmak ıslatanları,
Islak ve yılışık sokak köpeklerini,
Tekrar başladığım sigaranın dumanını,
Yeniden yaşadığım İstanbul’u sevdim,
Senin İstanbul’da yaşamanı sevdim.
Sonra sendeki hüznü fark ettim;gülüşüne gizlenmiş
Ateşi örtmek için savurduğun külleri gördüm.
Ben bu ateşi sevdim alev alev yandığım
Buz gibi mantığı değil,yakıcı aşk iklimini
Kaf dağı’na giden dikenli yolu sevdim.
‘’Elbet bir gün buluşacağız’’çalarken
Şarkıyı sevdim söyleyeni sevdim.
‘’Bu böyle yarım kalmayacak’’ diye haykıran nağmeleri,
İmkansızın ilacı umudu sevdim.
Destanları,efsaneleri okudum bir bir,
Gıpta ettim çileli aşıklara
Onlardaki tutkuyu,hasreti,sadakati
Leyla ile Mecnun’u;Kerem ile Aslı’yı,
Aşılmaz dağları delen Ferhat’ı sevdim.
Seni onlardan bekli de daha fazla
Anlatılması mümkün olmayan aşkla sevdim.
Ben seninle birlikte uyumayı geceleri
Ve beraber uyanmayı her sabah;
Her günümü
Seninle doldurma hayalini sevdim,
Kimseler inanmazdı böyle bir aşka;eğer duysalardı
İkimizi tanıyanlarda inanmazdı bütün bunlara…
Büyük aşklar ancak efsanelerde yaşar sanırlar
Ya da şiirlerde anlatılır ancak.
Ama ben seni kimselerin inanmayacağı
Senin bile anlamadığın bir aşkla sevdim.
Kavuşmak binde bir ihtimal demiştin umutsuzca
Ben işte o ‘’bin’’in içindeki ‘’bir’’i sevdim.
Beş milyar insan var dersek şu dünyada;
Ben bu beş milyar içindeki ‘’bir’’ i sevdim.
