Ben Nerdeyim Şimdi

Ben Nerdeyim Şimdi

Boş kaldırımlarda yürürken çıplak ayaklarla
Islatıp duruyor gök gürültüsü senfonisiyle
Gönlümde şimşekler çaktıran
Yaz yağmuru
Kalbimin en dip yerlerini...
Sebepsiz yere gökkuşağı açıyor gözümde
Tenim ise eriyor yazın ateşinde...
Düşünüyorum...
Nerede "O" gönlümün eskitemediği yar
Nerede eski çocukluğumun İstanbul'u
Nerede hayatımın geri kalan yılları...

Sonra uyanıyorum bu garip rüyadan
Tıkılıp kalmışım viran bir şehrin
En harap binasında
Ayağıma zincirler vurulu kalmış
Ellerim boğazımda
Karanlıklar içerisinde kalbimin ışığını arıyorum
Mekan çok büyük ve alabildiğine sessiz
Yok mu bir umut verecek bana diye
Haykırıyorum...
Bir mum yakıp beni bana gösterecek
Beni alıp götürecek kalbinin ışığına...

Ağlıyorum ardından
Neredeyim diyorum
Ben bembeyaz bir kağıttım halbuki
Bekleyen yazılması gerektiği anı
Ne işim var bu karanlık yerde
Ayağımda zincirlerin anlamı ne
Kim buladı beni karalara
Allah'ım bu nasıl bir ızdırap...

Ben sadece delice sevdamın peşine düşmüştüm
Aklını kaybetmiş bir deli misali...
Kaybolmuştum bu koca şehrin günahkar sokaklarında
Aramaktan imkansız aşkını..
Kim aldı hapsetti beni yıkık bir binaya..
Kimin günahıydım ben
Ya da hangi günahımdı
Bana bu ızdırabı çektiren
Zincirlere vurup
Mekansız karanlıklara sunan...

Artık her şey beliriyor yavaş yavaş...
Her yer aydınlanıyor bir bir
Güneş yeniden ısıtıyor tenimi
Bakınıyorum etrafıma
Fark etmeye başlıyorum
Hangi kırık kalbin
Yıkık viranında olduğumu
Aman Allah'ım..
O'nun yüreğinde zincirli kalmışım
O'ymuş beni kalbine saklayan...

Işığını kaybetmiş bensiz bu koca yürek
Ve artık her yer pür nur içinde ben varken
Ben yine bembeyaz bir kağıt
Ama artık üstüne kaderi yazılmış,
En güzel harflerle, en güzel şekilde,
En sevdiğiyle...