Pencerede buğusu kalmış soğuk bir gecedeydi son sözlerin.
Rüzgârın uğultusundan mıkendi korkaklığımdan mı bilmem...
duy(a)madım seni
Eskiden şakırdı seslerin kulaklarımda.
Kulaklarım sesine aşinasen bana...
Ne yazıkeskide kaldı tüm aşinalıklar
Tıpkı alışkanlıklar gibi...sen gibi
Ben bir tek harfine ne düşler adamıştımoysa şimdi cümleler boyudur uzaklığım sana...
Seni kaybetiiğimi anladığımda yıkılıyordu şehirlerimiçim ölüyordu...
Acılar kıskıvrak sarmış bedenimişehirlerimse sessiz sedasız viraneye dönüyordu.
Gözlerimi kapattığımda kayboluyordum karanlıklarımda...
Bu karanlıklar senin mi yoksa?
Balçıkta debelenmekher çabada tekrar çamura yuvarlanmak gibi bi'şeydir bu.
Ya ayaklanır dolanır birbirineya da yüreğin düğümlenir içinde.
Boşuna bunca çabaille de düşeceksin işte...!
Sen giderken gözlerine yüklediğim anlamlar boyudur yalnızlığım...
Boynumun büküklüğü sana değilyitirdiğim ve asla geri alamayacağım heveslerimedir.
Payıma düşürdüğün sadece hıçkırıklar dolusu gecelerdir. . . . .
ya buralardan giderim ya da
bu şehre bir kötü daha eklerim kendimden
ben artık yarınlardan bıktım
bugunden de
diğer günlerden de
önümdeki yıllardan da
kendimden bıktım en önemlisi
yazdım sadece bombok beyaz sayfalara
yırttım attım onlarıda gecenlerde
penceremden aşağıya
benim gibi düştüler
!! benim gibi .....
ben ağladım da kimse sildi mi gözyaşlarımı?....
Rüzgârın uğultusundan mıkendi korkaklığımdan mı bilmem...
duy(a)madım seni
Eskiden şakırdı seslerin kulaklarımda.
Kulaklarım sesine aşinasen bana...
Ne yazıkeskide kaldı tüm aşinalıklar
Tıpkı alışkanlıklar gibi...sen gibi
Ben bir tek harfine ne düşler adamıştımoysa şimdi cümleler boyudur uzaklığım sana...
Seni kaybetiiğimi anladığımda yıkılıyordu şehirlerimiçim ölüyordu...
Acılar kıskıvrak sarmış bedenimişehirlerimse sessiz sedasız viraneye dönüyordu.
Gözlerimi kapattığımda kayboluyordum karanlıklarımda...
Bu karanlıklar senin mi yoksa?
Balçıkta debelenmekher çabada tekrar çamura yuvarlanmak gibi bi'şeydir bu.
Ya ayaklanır dolanır birbirineya da yüreğin düğümlenir içinde.
Boşuna bunca çabaille de düşeceksin işte...!
Sen giderken gözlerine yüklediğim anlamlar boyudur yalnızlığım...
Boynumun büküklüğü sana değilyitirdiğim ve asla geri alamayacağım heveslerimedir.
Payıma düşürdüğün sadece hıçkırıklar dolusu gecelerdir. . . . .
ya buralardan giderim ya da
bu şehre bir kötü daha eklerim kendimden
ben artık yarınlardan bıktım
bugunden de
diğer günlerden de
önümdeki yıllardan da
kendimden bıktım en önemlisi
yazdım sadece bombok beyaz sayfalara
yırttım attım onlarıda gecenlerde
penceremden aşağıya
benim gibi düştüler
!! benim gibi .....
ben ağladım da kimse sildi mi gözyaşlarımı?....