Kim bilir çıkar bir gün karşıma biri,
Severim senden çok, senden daha deli.
Belki unuturum hatırlamamak üzere seni,
Ya da sana benzer, kahverengi gözleri...
Yastığımın çukurunu yanağındaki gamzeye,
Odamdaki boşluğu yokluğuna benzetmem.
Ona baktıkça aklıma gelirsin zaten !
Hiç çıkmadığın aklımı başkaları işgal eder,
Savaş alanına döner kalbim,
Onu severim çünkü seni görürüm onda...
Hatta öyle derin olur ki bırakacağı izler,
Ondaki seni severken senden vazgeçerim !
Alışırım başkalarında seni görmeye,
Belki onlar mutlu edebilir ancak beni...
Ya da belki bulurum ya senden özelini,
Sokakta suratına bile bakmam.
Gerçekten silebilir miyim dersin ?
Kendime bile inancım yokken,
Ve sensiz avuçlarımdaki çizgiler hissizken.
Vazgeçtim duramam tek bir gün;
Sen rüyalarıma bile gelmezken...
Severim senden çok, senden daha deli.
Belki unuturum hatırlamamak üzere seni,
Ya da sana benzer, kahverengi gözleri...
Yastığımın çukurunu yanağındaki gamzeye,
Odamdaki boşluğu yokluğuna benzetmem.
Ona baktıkça aklıma gelirsin zaten !
Hiç çıkmadığın aklımı başkaları işgal eder,
Savaş alanına döner kalbim,
Onu severim çünkü seni görürüm onda...
Hatta öyle derin olur ki bırakacağı izler,
Ondaki seni severken senden vazgeçerim !
Alışırım başkalarında seni görmeye,
Belki onlar mutlu edebilir ancak beni...
Ya da belki bulurum ya senden özelini,
Sokakta suratına bile bakmam.
Gerçekten silebilir miyim dersin ?
Kendime bile inancım yokken,
Ve sensiz avuçlarımdaki çizgiler hissizken.
Vazgeçtim duramam tek bir gün;
Sen rüyalarıma bile gelmezken...