Bebeklerde ilk bir yıl içinde dünyayı tanımanın yolu ağız iledir. Çocuk ne bulduysa ağzına götürür. Çünkü emme beslenme dışında aynı zamanda haz veren bir işlemdir. Ayrıca yaşamın ilk aylarında çoğu kez iş çıkarma döneminde başlamaktadır.
Çocuklarda görülme sıklığı % 15-60 kadardır. Açlık dürtüsünün beslenme dışı emmeyi uyarabileceği ve duygusal yoksunluğun parmak emmeye neden olabileceği ileri sürülmüştür.
Bebek ve çocuk için uykuya dalma zor bir süreçtir. Bebek uykuya geçerken emme bu gerginliği alan önemli bir işlevdir. O sırada bebeğin sallanması, pışpışlama ya da emzik emmesi gibi ritmik bir biçimde uyarılmasının parmak emmeyi önlemede yardımcı olabileceği vurgulanmaktadır.
Anneyi daha kısa süre emen bebeklerde parmak emme daha sıktır. Anne babalar parmak emmeyi utanç verici, kendilerini suçlayacak bir belirti olarak görmemelidir. Çünkü parmak emme beslenme biçimi, annenin çalışması, çocuğuna olan ilgisi ile ilgili değildir. Parmağını emerek uyuyan bir çocuğun uykuya dalınca elinin ağzından çekilmesi uygun olur.
Bu bilgiler doğrultusunda ayrıca şunlar önerilebilir; çocuğunuzun yaşındaki bebeklerde parmak emme daha çok gerginlik durumlarında ortaya çıkmaktadır (uykuya geçiş, yalnız kalma, çok yoğun heyecan, sevinç ya da diğer yoğun duygular). Çocuğunuzun parmak emmesinin onun ruh sağlığından çok damak ve diş sağlığı açısından sorun oluşturabileceğini, bunun da yaklaşık 4 yaşından sonra sorun oluşturmaya başlayacağı; bu amaçla çocuğun bu dönemlerinin anne baba yardımı ile atlatılması (ebeveynin elini tutarak uykuya geçme, masal anlatarak uyutma, elini oyalayacak bir oyuncak ile yatması ya da gündüz bu oyuncağın elinde olması), çocuğun anlayabileceği basit bir dilde neden parmak emmesinin istenmediğinin anlatılması (özellikle kreşe devam eden çocuklarda arkadaşlarının küçümseyici tutumları etkili olmaktadır), çevresel zorlukların ele alınması (kardeş doğumu, bakıcı değişikliği, kreşe başlama gibi) ve bu önerilerin daha rahat bir dönemde uygulanması önerilebilir. Bazen çocuklar anne babanın dikkatini çekmek için bu davranışı sürdürebilmektedir. Anne babanın sürekli “parmağını ağzından çek ya da emme” şeklindeki uyarıları böylesi çocukların istediği bir ilişki biçimidir. Bu ilişkinin kırılması, diğer önerilerle birlikte etkili olmaktadır.
Bebekler ve çocuklar özellikle baş parmağı emmektedir. Tırnak yeme için de kullanılan acı sıfır ojeler parmak emmede de caydırıcı olmaktadır. Bazen gergin (uyku, iştah ve yeme sorunu da olan) çocukların bu önerilere karşın davranışlarını sürdürdükleri gözlenmektedir. Böylesi durumda bir çocuk psikiyatrisi uzmanından danışmanlık istenebilir.
Çocuklarda görülme sıklığı % 15-60 kadardır. Açlık dürtüsünün beslenme dışı emmeyi uyarabileceği ve duygusal yoksunluğun parmak emmeye neden olabileceği ileri sürülmüştür.
Bebek ve çocuk için uykuya dalma zor bir süreçtir. Bebek uykuya geçerken emme bu gerginliği alan önemli bir işlevdir. O sırada bebeğin sallanması, pışpışlama ya da emzik emmesi gibi ritmik bir biçimde uyarılmasının parmak emmeyi önlemede yardımcı olabileceği vurgulanmaktadır.
Anneyi daha kısa süre emen bebeklerde parmak emme daha sıktır. Anne babalar parmak emmeyi utanç verici, kendilerini suçlayacak bir belirti olarak görmemelidir. Çünkü parmak emme beslenme biçimi, annenin çalışması, çocuğuna olan ilgisi ile ilgili değildir. Parmağını emerek uyuyan bir çocuğun uykuya dalınca elinin ağzından çekilmesi uygun olur.
Bu bilgiler doğrultusunda ayrıca şunlar önerilebilir; çocuğunuzun yaşındaki bebeklerde parmak emme daha çok gerginlik durumlarında ortaya çıkmaktadır (uykuya geçiş, yalnız kalma, çok yoğun heyecan, sevinç ya da diğer yoğun duygular). Çocuğunuzun parmak emmesinin onun ruh sağlığından çok damak ve diş sağlığı açısından sorun oluşturabileceğini, bunun da yaklaşık 4 yaşından sonra sorun oluşturmaya başlayacağı; bu amaçla çocuğun bu dönemlerinin anne baba yardımı ile atlatılması (ebeveynin elini tutarak uykuya geçme, masal anlatarak uyutma, elini oyalayacak bir oyuncak ile yatması ya da gündüz bu oyuncağın elinde olması), çocuğun anlayabileceği basit bir dilde neden parmak emmesinin istenmediğinin anlatılması (özellikle kreşe devam eden çocuklarda arkadaşlarının küçümseyici tutumları etkili olmaktadır), çevresel zorlukların ele alınması (kardeş doğumu, bakıcı değişikliği, kreşe başlama gibi) ve bu önerilerin daha rahat bir dönemde uygulanması önerilebilir. Bazen çocuklar anne babanın dikkatini çekmek için bu davranışı sürdürebilmektedir. Anne babanın sürekli “parmağını ağzından çek ya da emme” şeklindeki uyarıları böylesi çocukların istediği bir ilişki biçimidir. Bu ilişkinin kırılması, diğer önerilerle birlikte etkili olmaktadır.
Bebekler ve çocuklar özellikle baş parmağı emmektedir. Tırnak yeme için de kullanılan acı sıfır ojeler parmak emmede de caydırıcı olmaktadır. Bazen gergin (uyku, iştah ve yeme sorunu da olan) çocukların bu önerilere karşın davranışlarını sürdürdükleri gözlenmektedir. Böylesi durumda bir çocuk psikiyatrisi uzmanından danışmanlık istenebilir.