Başka Ad

sonsuza asılmış paslı çığlıklarım
içimdeki uslu tayları yoklarken
gölgesi vuruyor duvarların

akşamın rengi gözlerimi acıtıyor baba
bir sözün uçurumundayım dilimi yakıyor
sabır!

geçen bir ufaklık geldi yanıma
önce annesinin sonra sokakların öptüğü
saçları toz toprak ayakları çıplak
uzattığı mendil göz yaşlarıma ne de yakışır bu ara

bu ara yanımda olsan baba..
sana aynı renkten yapılan rüyaları anlatırdım
kayıp seslerin berraklığını
bana haksızlık eden kendimi
ve hatta kızına bağışlanmış bu kelimeleri
belki biraz Eyyub’u sonra kavl-i leyyin’i

hepsinden evveli
ama en evveli baba bir şey beni uyutmuyor
merhametin bilmediğim başka bir adı mı var yoksa?




Sema Erdoğan
__________________​