Bana lazım olan unutmak eskiyi....

Yepyeni bir sayfa var önümde şimdi
Umduğum geleceğim kadar bembeyaz
Ve geçmiş yaşananlar kadar boş.
Bütün yanlışlarımı hatalarımı kabullendim
Bir daha tekrarlamamaya söz vererek.
Ben artık bazı şeyleri öğrendim
Olmazmış insanın istediği her şey.
Belki sevdiği sevmezmiş onu
Beki dilediği gerçekleşmezmiş.
Ama her şeyden önce
Bazı gerçeklere üzülmemek gerekmiş.
Dönmeyenin ardından üzülmek gereksizmiş
Bazı sevgileri içinde yaşatmak gerekirmiş.
İnsan uzaktan sevmesini de bilmeliymiş
Gelmeyeni unutmaya çalışmak
Hatırlamaktan da daha fazla acı verirmiş.
Sonunda ne unutabilirmiş insan
Ne de bir daha içten bir şekilde gülebilirmiş.
Önemli olan sevgiyi her zaman kalbinde barındırıp
Sevilmeden sevmekten asla çekinmemekmiş.
Hiçbir zaman nefret etmemekmiş aşık olduğundan
Aksine ona sevmeyi öğretene teşekkür etmekmiş.
Her insan için mutlu son yazılırmış
Önemli olan o mutlu sonu yaşamasını bilmekmiş.
İnsan dertlerine gömülürse
Önündeki nimetleri göremezmiş...

Evet sevgili teşekkür ederim
Sen bana bütün bunları gösteren
Sevilmenin değerini öğretensin.
Çünkü ben seni çok sevdim
Ama hiç sevilmedim.
Ve hep gördüm yüzünde
Sevilmenin verdiği mutlu ifadeyi.
Seni sevmekten kendime vakit ayıramaz
Gülüşlerimi gülüşlerine zincirlerdim.
Ve şimdi sevgili hem sevip
Hem de kendim tarafından sevilme vakti...
Ve şimdi bana lazım olan şey
Önüme bakıp unutmak eskiyi.​

ağlatmaz boş kalan yastığımın çukuru
bırakmazsın geride doldurulamayacak bir boşluk.
gecenin sessizliğini yalnızca kendimin duyabileceği;
zavallı çığlıklara dönüştürmez sensizlik.
geleceğini düşünmek gülümsetmez yüzünü
belki gelirsin diye aralık bırakmam odamın kapısını.
aslında gittiğin gün yavaş yavaş silinir hatıraların...
vazgeçerim senden ve sana dair her şeyden.
yokluğun biraz bile sızlatmaz içimi inan
unuturum seni hiç tükenmeden.

aslında ne isterdim biliyor musun ?
keşke bir kere olsun gururunu satıp
bütün içtenliğinle bana dön diyebilsen...
ben de böyle ucuz yalanların arkasına saklanıp
sensizlikle savaşmaktan vazgeçsem.​