ashli
Bayan Üye
Amerikalı bir zengin, iş seyahati sırasında Meksika'nın küçük bir kıyı
kasabasına uğramış. Limanda gezerken, bakmış ağzına kadar
balık dolu bir tekne ve içinde keyifli bir balıkçı...
"- Merhaba balıkçı" diye seslenmiş,
"... Bu balıkları kaç zamanda tuttun?"
"- Bir iki saatimi aldı" demiş balıkçı...
İştahlanmış bizim işadamı;
"- E, niye biraz daha kalıp daha fazla tutmadın?" diye sormuş.
"- Bu kadarı bize yetiyor da ondan" diye omuz silkmiş balıkçı.
Şaşmış balıkçının bu kanaatkarlığına işadamı;
"Kalan zamanını nasıl geçiriyorsun peki" diye üstelemiş.
Balıkçı, özetlemiş bir gününü:
"- Sabahları açılır, biraz balık tutarım. Sonra çocuklarımla oynarım.
Öğleyin karımla biraz siesta yaparım. Akşamları amigolarla beraber
gitar çalıp şarap içer, geç vakte kadar eğleniriz.
Oldukça meşgul sayılırım senyor".
Gerinmiş Amerikalı:
"- Bak" demiş "... ben sana yardımcı olabilirim. Bu işe daha çok zaman
ayırmalısın. Daha büyük bir tekne bulup daha çok balık tutmalısın.
Oradan elde edeceğin gelirle daha büyük tekneler alırsın. Kısa sürede
değil, doğrudan işletme tesislerine satarsın. Hatta zamanla
kendi balık fabrikanı bile kurabilirsin.
Kısa zamanda balıkçılık sektöründe bir numara olursun".
Balıkçı merakla
"Bunları yapmak kaç sene alır sinyor" demiş:
"15-20 yılda halledersin" demiş Amerikalı,
"Ama sonrası daha parlak: Zamanı
gelince şirketini halka açarsın, hisselerini iyi paraya satarsın, kısa
zamanda zengin olup milyonlar kazanırsın."
"- Milyonlar ha..." diye tekrarlamış balıkçı...
"Eeee... sonra?"
"- Sonra emekli olursun. Küçük bir balıkçı kasabasına yerleşirsin.
İstersen zevk için balık tutarsın. Çocuklarınla oynar,
karınla keyfince siesta yaparsın. Akşamları da arkadaşlarınla
şarap içip gece yarısına kadar gitar çalarsın.
Nasıl...? Mükemmel değil mi?"
***Bir an olsun durup düşünseniz;
"Bütün bu telaş ne için...?"
Arada denize açılıp, çocuklarınızla oynaşmayacak,
dostlarınızla gitar çalıp şarap içemeyecek olduktan sonra onca koşturmanın ne anlamı var?
Hırsla örülü onca yılın vaat ettiği final, halen yanı başımızda duran
mutluluksa, bu yarışa ne gerek var?
Can Dündar
kasabasına uğramış. Limanda gezerken, bakmış ağzına kadar
balık dolu bir tekne ve içinde keyifli bir balıkçı...
"- Merhaba balıkçı" diye seslenmiş,
"... Bu balıkları kaç zamanda tuttun?"
"- Bir iki saatimi aldı" demiş balıkçı...
İştahlanmış bizim işadamı;
"- E, niye biraz daha kalıp daha fazla tutmadın?" diye sormuş.
"- Bu kadarı bize yetiyor da ondan" diye omuz silkmiş balıkçı.
Şaşmış balıkçının bu kanaatkarlığına işadamı;
"Kalan zamanını nasıl geçiriyorsun peki" diye üstelemiş.
Balıkçı, özetlemiş bir gününü:
"- Sabahları açılır, biraz balık tutarım. Sonra çocuklarımla oynarım.
Öğleyin karımla biraz siesta yaparım. Akşamları amigolarla beraber
gitar çalıp şarap içer, geç vakte kadar eğleniriz.
Oldukça meşgul sayılırım senyor".
Gerinmiş Amerikalı:
"- Bak" demiş "... ben sana yardımcı olabilirim. Bu işe daha çok zaman
ayırmalısın. Daha büyük bir tekne bulup daha çok balık tutmalısın.
Oradan elde edeceğin gelirle daha büyük tekneler alırsın. Kısa sürede
değil, doğrudan işletme tesislerine satarsın. Hatta zamanla
kendi balık fabrikanı bile kurabilirsin.
Kısa zamanda balıkçılık sektöründe bir numara olursun".
Balıkçı merakla
"Bunları yapmak kaç sene alır sinyor" demiş:
"15-20 yılda halledersin" demiş Amerikalı,
"Ama sonrası daha parlak: Zamanı
gelince şirketini halka açarsın, hisselerini iyi paraya satarsın, kısa
zamanda zengin olup milyonlar kazanırsın."
"- Milyonlar ha..." diye tekrarlamış balıkçı...
"Eeee... sonra?"
"- Sonra emekli olursun. Küçük bir balıkçı kasabasına yerleşirsin.
İstersen zevk için balık tutarsın. Çocuklarınla oynar,
karınla keyfince siesta yaparsın. Akşamları da arkadaşlarınla
şarap içip gece yarısına kadar gitar çalarsın.
Nasıl...? Mükemmel değil mi?"
***Bir an olsun durup düşünseniz;
"Bütün bu telaş ne için...?"
Arada denize açılıp, çocuklarınızla oynaşmayacak,
dostlarınızla gitar çalıp şarap içemeyecek olduktan sonra onca koşturmanın ne anlamı var?
Hırsla örülü onca yılın vaat ettiği final, halen yanı başımızda duran
mutluluksa, bu yarışa ne gerek var?
Can Dündar