Erkeğin bal rengi gözleri vardı,
Öyle masum, öyle temiz.
Işıl ışıl bakardı
Yitik şehrin iki ucunda
Sevgiye hasret iki yürek
Biraz sevdalı, biraz ürkek
Birbiri için çarpardı,
Kadın ılık ikindilerde
Fesleğen kokulu rüzgarlarla
Başı erkeğin omuzunda
Mutlu hayallere dalardı.
Erkeğin bal rengi gözleri vardı
Sevgiyle ışıl ışıl bakardı.
Erkek sıcak yaz akşamlarında Fransızca şiirler okurken
Kadının saçlarını öpüp okşardı.
Mutluydular,
Kadın, çekmecelere minik minik kokulu sabunlar koyar,
Erkeğin çamaşırları mis gibi kokardı.
Akşam yemekleri yenirdi
Renkli mumlarla süslü masalarda,
Kadın havlulara miss kokulu parfümler sıkardı.
Erkeğin bal rengi gözleri vardı
Sevgiyle ışıl ışıl bakardı.
Erkek her sabah kadının
”Aşkım! Kahvaltı hazır.” diyen tatlı sesi,
Alnına, yanaklarına dudaklarına dokunan
Minik öpüşleriyle güne başlardı.
Mutluydular,
Bir gün soğuk rüzgarlar esti,
Yetmedi sevgi güneşi,
Isıtamadı erkeğin buz tutan yüreğini
Isıtamadı,
O bal rengi gözler artık sevgiyle bakmadı
Geriye kalbi kırık bir kadın
Ve bu masal kaldı..
