PessimisT..!
Kayıtlı Üye
Bak yine soldu güneş yine akşam oluyor ömrümün kadehine sensiz bir gün doluyor sen yoksun diye inan dertligim kederliğim gelmezsen kahrolurum yıkılırım sevgilim seni çok seviyorum.
Sen sigara dumanının altında yana yana en sonunda kül oldun sen kibritin hiç yanmayan ucudan birinin hayatından geçmiş oldun.
Ölmek dünyada unutulup gitmekmiş ölmek bir kefen giymekmiş ölmek o soğuk o korkunç ve o kara toprağa girmekmiş. Yok be aşkım asıl ölmek "sensizlikmiş"
Bir umuttu yanlızlık birşeyleri paylaşamamaktı belki gözler dalıp giderken yaralı bir serçeye ağlayan bir buluttu belki de belki belkilerle dolu bir hayattı bu.
Ben sensizdim! Akşamın yaklaştığı saatlerde. Kahrolursun görme ağladığımı. Başlayan düşü şafakla birlikte dağıtır ansızın her günbatımı.
Vaktinden önce çiçek açmaz rüzgara kelepçe vurulmaz. Bende sen bitmedikçe veya bende ben ölmedikçe sana olan bu sevgim bitmez.
Her deniz bir martı her rüya bir uyku her nota bir şarkıher mezar bir ölü her ağaç bir kök bulur da ben başka bir sen bulamam.
Her gün sevda çekip de gülünmuyor degil mi? Bir güzelden başkası sevilmiyor değil mi? Hani bensiz olurdun olunmuyor değil mi?
Acının umutları yok ettiği anda umutları yeşertecek bir sevgiye ihtiyaç duyarsan ben hep o bildigin adresteyim.
Gül filizlendiği günden itibaren güneşe aşıktır. Her ne kadar güneş her gece ayın görkemine kapılıp gülü bıraksa da gül yıldızlara kanıp güneşi unutmaz
Sesini duysamda heran yüzünü görmek değil özlediğimi bil her an. Hiçbir şey yüzünü görmek gibi değil.
Yine akşam oluyor yine kalbim yanıyor sensiz bahar gelmiyor sevgilim sen olmayınca bahçemde güller açmıyor.
Güller anlatsın sana olan sevgimi. Güller anlatsın yalnızlığımı çaresizliğimi yavaş yavaş eriyen yüreğimi güller anlatsın. Ben anlatamadım güller anlatsın.
Buruk hasret dolu geceleri öldüreceğim bir gün bu ayrılık şarkılarını kurşuna düzeceğim. Seni benden ayrıdığı için kaderimi mahkemeye vereceğim.
Seni sordum sokak lambalarına; bekleme boşa gelmez dediler boynumu büküpte baktım onlara halime bakıp zavallı dediler.
Bir eski dost gibi hatırla beni bir selam ver yeter. Unutmuş olsan da eski günleri adımı arasıra an yeter.
An gelir insan gülerken ağlarmış. Gözyaşları sel olup kalbine akarmış. Kahkaha bir maske derler bilir misin? İnsan sevdiğinden ayrılınca bu maskeyi takarmış.
Önceleri hasreti hiç tatmadım yarimden hiç ayrı kalmadım biter diye takvimlere baktım zor geldi ayrılık alışamadım.
Hep kalanlara gidenleri kattım bir gün yerine geçemediler. O kalanlara gidenleri kattım yine bir tane sen edemediler.
Bir ömür boyu seninleyim desen de istemem artık. Çünkü sen rüzgarın çoşturduğu bir toz bulutusun. Bugün bana esersin yarın ellere.
Aşkımız su üzerine yazılan bir masaldı göz kırpımı kısalığında kelebeğin ömrü uzunluğundaydı. Kalbimizde bir ömür boyu çekeceğimiz yaralar bıraktı.
Adını kalbime aşkla kazımıştım boşver aldırma belki bir gün silerim. Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım. Seni sevdiğim için özür dilerim.
Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam aşkımın küçüklüğüne değil çaresizliğimin büyüklüğüne inan.
Sen sigara dumanının altında yana yana en sonunda kül oldun sen kibritin hiç yanmayan ucudan birinin hayatından geçmiş oldun.
Ölmek dünyada unutulup gitmekmiş ölmek bir kefen giymekmiş ölmek o soğuk o korkunç ve o kara toprağa girmekmiş. Yok be aşkım asıl ölmek "sensizlikmiş"
Bir umuttu yanlızlık birşeyleri paylaşamamaktı belki gözler dalıp giderken yaralı bir serçeye ağlayan bir buluttu belki de belki belkilerle dolu bir hayattı bu.
Ben sensizdim! Akşamın yaklaştığı saatlerde. Kahrolursun görme ağladığımı. Başlayan düşü şafakla birlikte dağıtır ansızın her günbatımı.
Vaktinden önce çiçek açmaz rüzgara kelepçe vurulmaz. Bende sen bitmedikçe veya bende ben ölmedikçe sana olan bu sevgim bitmez.
Her deniz bir martı her rüya bir uyku her nota bir şarkıher mezar bir ölü her ağaç bir kök bulur da ben başka bir sen bulamam.
Her gün sevda çekip de gülünmuyor degil mi? Bir güzelden başkası sevilmiyor değil mi? Hani bensiz olurdun olunmuyor değil mi?
Acının umutları yok ettiği anda umutları yeşertecek bir sevgiye ihtiyaç duyarsan ben hep o bildigin adresteyim.
Gül filizlendiği günden itibaren güneşe aşıktır. Her ne kadar güneş her gece ayın görkemine kapılıp gülü bıraksa da gül yıldızlara kanıp güneşi unutmaz
Sesini duysamda heran yüzünü görmek değil özlediğimi bil her an. Hiçbir şey yüzünü görmek gibi değil.
Yine akşam oluyor yine kalbim yanıyor sensiz bahar gelmiyor sevgilim sen olmayınca bahçemde güller açmıyor.
Güller anlatsın sana olan sevgimi. Güller anlatsın yalnızlığımı çaresizliğimi yavaş yavaş eriyen yüreğimi güller anlatsın. Ben anlatamadım güller anlatsın.
Buruk hasret dolu geceleri öldüreceğim bir gün bu ayrılık şarkılarını kurşuna düzeceğim. Seni benden ayrıdığı için kaderimi mahkemeye vereceğim.
Seni sordum sokak lambalarına; bekleme boşa gelmez dediler boynumu büküpte baktım onlara halime bakıp zavallı dediler.
Bir eski dost gibi hatırla beni bir selam ver yeter. Unutmuş olsan da eski günleri adımı arasıra an yeter.
An gelir insan gülerken ağlarmış. Gözyaşları sel olup kalbine akarmış. Kahkaha bir maske derler bilir misin? İnsan sevdiğinden ayrılınca bu maskeyi takarmış.
Önceleri hasreti hiç tatmadım yarimden hiç ayrı kalmadım biter diye takvimlere baktım zor geldi ayrılık alışamadım.
Hep kalanlara gidenleri kattım bir gün yerine geçemediler. O kalanlara gidenleri kattım yine bir tane sen edemediler.
Bir ömür boyu seninleyim desen de istemem artık. Çünkü sen rüzgarın çoşturduğu bir toz bulutusun. Bugün bana esersin yarın ellere.
Aşkımız su üzerine yazılan bir masaldı göz kırpımı kısalığında kelebeğin ömrü uzunluğundaydı. Kalbimizde bir ömür boyu çekeceğimiz yaralar bıraktı.
Adını kalbime aşkla kazımıştım boşver aldırma belki bir gün silerim. Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım. Seni sevdiğim için özür dilerim.
Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam aşkımın küçüklüğüne değil çaresizliğimin büyüklüğüne inan.