Ayrılık Diye Birşey Yok (ümit yaşar oğuzcan)

Ayrilik diye bir sey yok.
Bu bizim yalanimiz.
Sevmek var aslinda, özlemek var, beklemek var.
Simdi neredesin?
Ne yapiyorsun?
Günes çoktan dogdu.
Uyanmis olmalisin.
Saçlarini tararken beni hatırladin,degil mi?
Öyleyse ayrılmadik.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.

Zamani hatirlatan her seyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.
İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafi yaşantimizin.

Bir çocugun önce dogmasini bekliyorlar,
Sonra yürümesini,konuşmasini, büyümesini…
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasini,
kanunlara saygi göstermesini, insanlari
sevmesini, aldanmasini, aldatmasini bekliyorlar.
Ve sonra ölümü bekleniyor insanoglunun.
Ya o?
Ya o?
Insanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat, cocuklarindan saygi ve bir parça huzur bekliyor,
saadet bekliyor yasamaktan.

Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artik.
Aradiklarinin çogunu bulamamis, beklediklerinin
çogu gelmemis bir insan olarak göçüp gidiyor bu dünyadan.
İste yasamak maceramiz bu.

Yasarken beklemek, beklerken yasamak.

Ve yasayip beklerken ölmek!

Özleme bir diyecegim yok.
O kömür kirintilari arasinda parlayan bir cam parçasi.
O nefes alisi sevgimizin, kavusmalarimizin anlami.
O tek güzel yönü bekleyislerimizin.
Insanligimiz özleyişlerimizle alimli,
yasantimiz özlemlerle güzel.

Özlemin buruk bir tadi var, hele seni özlemenin.
Bir kokusu var bütün çiçeklere degismem.
Bir isigi var, bir rengi var seni özlemenin, anlatilmaz.

Verdigin bütün acilara dayaniyorsam;
seni özledigim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
seni özledigim içindir.
Yasiyorsam;
içimde umut varsa,
yine seni özledigim içindir.

Seni bunca özlemesem;
bunca sevemezdim ki! ”
Ümit Yasar Oguzcan