AYNADAKI DERINLIK
Kendini arayislarindaki yalnizlik hissi seni cok sasirtiyor nedense. Hep eksiklik hissi ile dolasiyorsun. Ustelik anlamayinca da huzursuzlasiyor ve mutsuzluga yelken aciyorsun. Icinde bu ates ve bu tutku seni yasamin zirvesine tasiyacagina bu yuzden dibe cekiyor durmaksizin. Su gibidir o tutku, fazlasiyla topragi bogar, gereken miktari ile yasam bagislar.
Eksiklik hissini kapatmak icin degil mi yasama bakisindaki bu tutku, sevismelerindeki bu sehvet, yasama tutunmadaki bu hirs. Ama bak anlamayinca, o eksiklik hissini kovamayinca daha da tutku buyutuyor ve bununla acigi kapatmaya calisiyorsun. Tuzlu su icip daha da sussuzluga yelken acmak gibidir bu.
Telasli her kelimen. Ustelik etrafindaki dinginlikle dolu durusun sahte bir guven de veriyor sana. Seni sadece gosterdigin ve izin verdigin yuzunle taniyan ve ifade edenler seni aldatiyor. Ustelik de sen istiyorsun ya da izin veriyorsun buna. Daha da kotusu inaniyorsun sonucta olanlara
Oysa korkuyorsun, gecmisinden tasidigin o sevgi acligi, sevilmeye yonelik eksiklik de isin tuzu biberi oluyor. Simdi yalnizsin. Oysa bu yalnizlik cismen bir yalnizlik degil. Kendi kavganda ve anlamalarinda yalnizsin. Evet farkedilmiyorsun, iste yalnizligin en guzel tanimi bu. Farkedilmemek, anlasilmamak, icindeki firtinalarin oksuz kalmasi, iste yalnizlik bu.
Bir aynaya ihtiyacin var. oysa icindeki tutku o kadar koyu ki gozunu kor etmis. Sen de etrafina bakmayi unutmussun. Sonsuzlugu bir guzel tarif ediyorsun da bir turlu inanmiyorsun buna. Ya da etrafinda bu sonsuzlugu inanarak ve uygulayarak yasayan bir insanin olmamasi suphe tohumuna dusuruyor inancini ve gucunu.
Icinde kirilan binlerce cam var, ustelik yeni yaralar aciyor. Gulumsemen neden oyleyse bunca cam kirigi yaraya ragmen? Farkedilmek degil mi? Senin gibi hayata bakabilen birinin varligi. Yine de bilmelisin; benim yonumde degil senin aradiklarin. Ben bir aynayim sadece sana, senin bana ayna olman gibi. Ama bende gorduklerin sen degilsin, sadece sana ilham olacak benzerliklerdir.
Evet senin yalnizligin aynasizligindan. Benim simdi kendimi anlatmam sana dair ipucu verecek mi acaba? Haydi dusun dur bakalim simdi. Benden kendine dair ne bulabilirsin, ya da baskasindan kendine dair nasil bir yol bulacaksin? Aynadaki derinlik sana ne anlatacak merak ediyorum.
` Hic bir yere giden yol degil mi aynadaki derinlik` demistin son sohbetimizde.
Aynadaki derinlik aynada yola cikmaya kalkisirsan sonludur, hic bir yere gitmez. Ama aynadan yansiyanla icinde acilan yolda yurumeye baslarsan sonsuzluk olusur yuruyuste. Bir insan baska bir bedenle sevisirken en cok kendiyle sevisir, aynanin derinliginde kendi icine yurumek gibidir bu. Bizim doyumsuzlugumuz baska bedenler sevisirken aynanin derinliginde yurumeye kalkismamizdan, aski ve sevismeyi karsidaki bedende arayisimizdan. Sonsuzlugu hep kendi disimizda arayisimizdan kaynaklaniyor hersey. Anlayacagin aynaya dogru yurumemelisin. Aynadan sana dogru yansiyanla gerisin geriye kendi derinliginde yurumelisin.
En son ne dedigini hatirliyor musun ?
` Bundan once istikamet olarak dusunmemistim aynadaki derinligi, duragan ama berrak bir varis yeri, baslangicsiz ve sonsuz, yol alinmaz bir yer mi desem, durum mu desem, belirli bir hal mi yoksa...` diye kestirip atmistin belki de…
Ayna senin bakisinin bir yansimasidir, derinligi nerde gordugunle alakalidir. Ayna gordugunu verir. Sen de sende olanlari gorursun ancak. Ayna sensin aslinda; sonsuz musun duragan mi kendin karar ver.
Gorebildiklerini kabul et, ya da yonlendir manasinda ele alma sozlerimi. Sakin ola ki belirli veriler de aramaya kalkisma duraganlik ya da degiskenlik denklemini cozmek icin. Bu bir matematik denklemi degil. Yasamsal bir anlama ve farketme bilmecesidir. Kucuk bir cocugun basit bir bilmeceyi cozerken ki heyecanini dusun, basite al herseyi. Karmasik bakarsan karmasik edeceksin herseyi. Unutma bu denklemde veri de sensin, bilinen de, bilinmeyen de sensin, aranan da sensin, bulunacak-bulunmasi gereken de sensin…….Gassan SATAR
Kendini arayislarindaki yalnizlik hissi seni cok sasirtiyor nedense. Hep eksiklik hissi ile dolasiyorsun. Ustelik anlamayinca da huzursuzlasiyor ve mutsuzluga yelken aciyorsun. Icinde bu ates ve bu tutku seni yasamin zirvesine tasiyacagina bu yuzden dibe cekiyor durmaksizin. Su gibidir o tutku, fazlasiyla topragi bogar, gereken miktari ile yasam bagislar.
Eksiklik hissini kapatmak icin degil mi yasama bakisindaki bu tutku, sevismelerindeki bu sehvet, yasama tutunmadaki bu hirs. Ama bak anlamayinca, o eksiklik hissini kovamayinca daha da tutku buyutuyor ve bununla acigi kapatmaya calisiyorsun. Tuzlu su icip daha da sussuzluga yelken acmak gibidir bu.
Telasli her kelimen. Ustelik etrafindaki dinginlikle dolu durusun sahte bir guven de veriyor sana. Seni sadece gosterdigin ve izin verdigin yuzunle taniyan ve ifade edenler seni aldatiyor. Ustelik de sen istiyorsun ya da izin veriyorsun buna. Daha da kotusu inaniyorsun sonucta olanlara
Oysa korkuyorsun, gecmisinden tasidigin o sevgi acligi, sevilmeye yonelik eksiklik de isin tuzu biberi oluyor. Simdi yalnizsin. Oysa bu yalnizlik cismen bir yalnizlik degil. Kendi kavganda ve anlamalarinda yalnizsin. Evet farkedilmiyorsun, iste yalnizligin en guzel tanimi bu. Farkedilmemek, anlasilmamak, icindeki firtinalarin oksuz kalmasi, iste yalnizlik bu.
Bir aynaya ihtiyacin var. oysa icindeki tutku o kadar koyu ki gozunu kor etmis. Sen de etrafina bakmayi unutmussun. Sonsuzlugu bir guzel tarif ediyorsun da bir turlu inanmiyorsun buna. Ya da etrafinda bu sonsuzlugu inanarak ve uygulayarak yasayan bir insanin olmamasi suphe tohumuna dusuruyor inancini ve gucunu.
Icinde kirilan binlerce cam var, ustelik yeni yaralar aciyor. Gulumsemen neden oyleyse bunca cam kirigi yaraya ragmen? Farkedilmek degil mi? Senin gibi hayata bakabilen birinin varligi. Yine de bilmelisin; benim yonumde degil senin aradiklarin. Ben bir aynayim sadece sana, senin bana ayna olman gibi. Ama bende gorduklerin sen degilsin, sadece sana ilham olacak benzerliklerdir.
Evet senin yalnizligin aynasizligindan. Benim simdi kendimi anlatmam sana dair ipucu verecek mi acaba? Haydi dusun dur bakalim simdi. Benden kendine dair ne bulabilirsin, ya da baskasindan kendine dair nasil bir yol bulacaksin? Aynadaki derinlik sana ne anlatacak merak ediyorum.
` Hic bir yere giden yol degil mi aynadaki derinlik` demistin son sohbetimizde.
Aynadaki derinlik aynada yola cikmaya kalkisirsan sonludur, hic bir yere gitmez. Ama aynadan yansiyanla icinde acilan yolda yurumeye baslarsan sonsuzluk olusur yuruyuste. Bir insan baska bir bedenle sevisirken en cok kendiyle sevisir, aynanin derinliginde kendi icine yurumek gibidir bu. Bizim doyumsuzlugumuz baska bedenler sevisirken aynanin derinliginde yurumeye kalkismamizdan, aski ve sevismeyi karsidaki bedende arayisimizdan. Sonsuzlugu hep kendi disimizda arayisimizdan kaynaklaniyor hersey. Anlayacagin aynaya dogru yurumemelisin. Aynadan sana dogru yansiyanla gerisin geriye kendi derinliginde yurumelisin.
En son ne dedigini hatirliyor musun ?
` Bundan once istikamet olarak dusunmemistim aynadaki derinligi, duragan ama berrak bir varis yeri, baslangicsiz ve sonsuz, yol alinmaz bir yer mi desem, durum mu desem, belirli bir hal mi yoksa...` diye kestirip atmistin belki de…
Ayna senin bakisinin bir yansimasidir, derinligi nerde gordugunle alakalidir. Ayna gordugunu verir. Sen de sende olanlari gorursun ancak. Ayna sensin aslinda; sonsuz musun duragan mi kendin karar ver.
Gorebildiklerini kabul et, ya da yonlendir manasinda ele alma sozlerimi. Sakin ola ki belirli veriler de aramaya kalkisma duraganlik ya da degiskenlik denklemini cozmek icin. Bu bir matematik denklemi degil. Yasamsal bir anlama ve farketme bilmecesidir. Kucuk bir cocugun basit bir bilmeceyi cozerken ki heyecanini dusun, basite al herseyi. Karmasik bakarsan karmasik edeceksin herseyi. Unutma bu denklemde veri de sensin, bilinen de, bilinmeyen de sensin, aranan da sensin, bulunacak-bulunmasi gereken de sensin…….Gassan SATAR
tşk.ler...
