Avcının Notları adı altında topladığı öyküleri, 19. yüzyıl Avrupa’sında İlk Aşk, Devrim Öncesi ve Babalar ve Oğullar gibi romanlarıyla büyük bir üne erişecek olan İvan Turgenyev’in ilk önemli düzyazı yapıtıdır. Avcının Notları, yazarın Oryol bölgesinde çıktığı av gezileri sırasında gözlemlediği soyluları, toprak sahiplerini, yoksul köylüleri, köy hekimlerini ve malikânelerdeki yaşamı anlattığı öykülerden oluşur.
Turgenyev’in daha sonraki büyük yapıtlarının habercisi olan bu öyküler yayınlandıktan sonra yazar tutuklanmış, Petersburg’da bir ay hapiste kalmış, 18 ay süreyle de Spasskoye’de zorunlu ikâmet cezası almıştı. Bu kovuşturmanın nedeni, toprak sahiplerinin köylülere karşı zalimce davranışlarını sergilemesi ve serflik kurumuna yönelik eleştirileriydi.
Avcının Notları’ndan küçük bir seçkiyi, Nihal Yalaza Taluy’un Rusça aslından yaptığı çeviriyle sunuyoruz.
19. yüzyıl Rus edebiyatının büyük yazarlarından İvan Turgenyev, köylülüğün köleleştirilmesindeki adaletsizliğin simgesi sayılan toprakları elinde tutan bir aileden gelmesine karşın, yaşamı boyunca toprak köleliğinin kaldırılması için mücadele vermiş, Rusya’nın kurtuluşunun Batılılaşmaktan geçtiğini savunmuş, bu düşüncelerini yapıtlarına da yansıtmıştır. Turgenyev’in yapıtları, yüksek sınıfın köylülüğün insani özelliklerini görmesinde etkili olmakla kalmamış, aynı zamanda 1861’de, serflerin özgürleştirilmesiyle sonuçlanan reform isteğinin gelişmesinde de önemli bir rol oynamıştır. Turgenyev, öyküleri, romanları ve oyunlarında, dönemin aydınlarına da keskin eleştiriler yöneltmiştir. Bunların en ünlüsü, Turgenyev’in yapıtlarında olduğu kadar genel olarak Rus edebiyatında da yaygınlıkla görülen zayıf iradeli aydınlara yönelik “fuzuli adam” sözünün ilk kez kullanıldığı “Fuzuli Bir Adamın Günlüğü”dür.
Turgenyev’in daha sonraki büyük yapıtlarının habercisi olan bu öyküler yayınlandıktan sonra yazar tutuklanmış, Petersburg’da bir ay hapiste kalmış, 18 ay süreyle de Spasskoye’de zorunlu ikâmet cezası almıştı. Bu kovuşturmanın nedeni, toprak sahiplerinin köylülere karşı zalimce davranışlarını sergilemesi ve serflik kurumuna yönelik eleştirileriydi.
Avcının Notları’ndan küçük bir seçkiyi, Nihal Yalaza Taluy’un Rusça aslından yaptığı çeviriyle sunuyoruz.
19. yüzyıl Rus edebiyatının büyük yazarlarından İvan Turgenyev, köylülüğün köleleştirilmesindeki adaletsizliğin simgesi sayılan toprakları elinde tutan bir aileden gelmesine karşın, yaşamı boyunca toprak köleliğinin kaldırılması için mücadele vermiş, Rusya’nın kurtuluşunun Batılılaşmaktan geçtiğini savunmuş, bu düşüncelerini yapıtlarına da yansıtmıştır. Turgenyev’in yapıtları, yüksek sınıfın köylülüğün insani özelliklerini görmesinde etkili olmakla kalmamış, aynı zamanda 1861’de, serflerin özgürleştirilmesiyle sonuçlanan reform isteğinin gelişmesinde de önemli bir rol oynamıştır. Turgenyev, öyküleri, romanları ve oyunlarında, dönemin aydınlarına da keskin eleştiriler yöneltmiştir. Bunların en ünlüsü, Turgenyev’in yapıtlarında olduğu kadar genel olarak Rus edebiyatında da yaygınlıkla görülen zayıf iradeli aydınlara yönelik “fuzuli adam” sözünün ilk kez kullanıldığı “Fuzuli Bir Adamın Günlüğü”dür.