AnKaRaLiM
Kayıtlı Üye
Atatürk'ün Vasiyetnamesini Yazmaya Karar Verişi
Atatürk'ün vasiyetnamesini nasıl düzenlendi ini, Cumhurbaşkanlı ı Genel Sekreteri Hasan Rıza Soyak şöyle anlatmıştı;
"1938 senesi sonbaharı, Dolmabahçe Sarayı'ndayız. Bir sabah Atatürk'ün yatak odasına girdim. Büyük adam, yata ında başı biraz yüksekte arka üstü yatıyordu. Salonu solgun bir güneş kaplamıştı. Yüzü fildişi rengindeydi. Çehresi her gün biraz daha zayıflayıp uzuyor, o gök mavisi gözleri irileşiyordu.
Ben yata ının ayak ucuna do ru, gösterdi i yere oturdum. Her zaman ki suallerini tekrarladı:
"Ne haber?"
O günlerde Avrupa'da siyasi hava çok bozulmuştu. Atatürk umumi endişelere ve bir takım tehlikeli belirtilere ra men, Almanların henüz, İtalyanların ise hiç hazırlanmamış olduklarını ileri sürerek müsterih bulunuyor. O sene harp olmayaca ını, ihtilafların behemahal bir pamuk ipli ine ba lanaca ını, harbi ancak 1939 senesinde veya ondan sonraki senelerde beklemek lazım geldi ini söylüyorlardı.
Son yirmi dört saat zarfında günlük meselelere dair gelen haberleri hülasa ettim. Görüşünü teyid eder mahiyette olan bu haberleri alaka ile dinliyor, ara sıra bazı şeyler soruyor ve kısa cümlelerle mütalaalar beyan ediyordu. Böyle olmakla beraber düşünceli ve heyecanlı oldu u belliydi.
Sözlerimi bitirince sa kolunu bana do ru uzattı. Doktorlar, kati lüzum olmadıkça kuvvet sarfetmesini yasakladıkları için hareketlerinde yardım ediyorduk. Elini tuttum, do ruldu, yata ının içinde ba daş kurdu. Birkaç dakika denize ve karşı sahile baktı. Belliydi ki heyecanını yenmeye çalışıyordu. Gözlerini bana çevirdi i zaman, uzun kirpiklerinin ıslandı ını farkettim. Bütün hastalı ı boyunca yanımda gösterdi i yegane zaaf (e er bu ulvi sükunete zaaf demek uygunsa) buydu. Sonra önüne baktı ve bağırarak konuşmaya başladı.
"Bu yolda konuşmak benim içinde, senin için de, a ır bir şey ama başka çaremiz yoktur. Konuşmaya mecburuz çocuk. Hani seninle ara sıra bir işimizden bahsederdik. Hatta bunun içinde kanun çıkarılmıştı: Şu vasiyetname meselesi. Bugün yarın o işi bitirmeliyiz. Nasıl olsa bir gün karnımdan su alınacaktır. Ne olur ne olmaz. Ba ırsaklardan biri delinebilir, başka bir arıza olabilir. Herhalde ihtiyatlı olmalı."
Atatürk'ün vasiyetnamesini nasıl düzenlendi ini, Cumhurbaşkanlı ı Genel Sekreteri Hasan Rıza Soyak şöyle anlatmıştı;
"1938 senesi sonbaharı, Dolmabahçe Sarayı'ndayız. Bir sabah Atatürk'ün yatak odasına girdim. Büyük adam, yata ında başı biraz yüksekte arka üstü yatıyordu. Salonu solgun bir güneş kaplamıştı. Yüzü fildişi rengindeydi. Çehresi her gün biraz daha zayıflayıp uzuyor, o gök mavisi gözleri irileşiyordu.
Ben yata ının ayak ucuna do ru, gösterdi i yere oturdum. Her zaman ki suallerini tekrarladı:
"Ne haber?"
O günlerde Avrupa'da siyasi hava çok bozulmuştu. Atatürk umumi endişelere ve bir takım tehlikeli belirtilere ra men, Almanların henüz, İtalyanların ise hiç hazırlanmamış olduklarını ileri sürerek müsterih bulunuyor. O sene harp olmayaca ını, ihtilafların behemahal bir pamuk ipli ine ba lanaca ını, harbi ancak 1939 senesinde veya ondan sonraki senelerde beklemek lazım geldi ini söylüyorlardı.
Son yirmi dört saat zarfında günlük meselelere dair gelen haberleri hülasa ettim. Görüşünü teyid eder mahiyette olan bu haberleri alaka ile dinliyor, ara sıra bazı şeyler soruyor ve kısa cümlelerle mütalaalar beyan ediyordu. Böyle olmakla beraber düşünceli ve heyecanlı oldu u belliydi.
Sözlerimi bitirince sa kolunu bana do ru uzattı. Doktorlar, kati lüzum olmadıkça kuvvet sarfetmesini yasakladıkları için hareketlerinde yardım ediyorduk. Elini tuttum, do ruldu, yata ının içinde ba daş kurdu. Birkaç dakika denize ve karşı sahile baktı. Belliydi ki heyecanını yenmeye çalışıyordu. Gözlerini bana çevirdi i zaman, uzun kirpiklerinin ıslandı ını farkettim. Bütün hastalı ı boyunca yanımda gösterdi i yegane zaaf (e er bu ulvi sükunete zaaf demek uygunsa) buydu. Sonra önüne baktı ve bağırarak konuşmaya başladı.
"Bu yolda konuşmak benim içinde, senin için de, a ır bir şey ama başka çaremiz yoktur. Konuşmaya mecburuz çocuk. Hani seninle ara sıra bir işimizden bahsederdik. Hatta bunun içinde kanun çıkarılmıştı: Şu vasiyetname meselesi. Bugün yarın o işi bitirmeliyiz. Nasıl olsa bir gün karnımdan su alınacaktır. Ne olur ne olmaz. Ba ırsaklardan biri delinebilir, başka bir arıza olabilir. Herhalde ihtiyatlı olmalı."
Son düzenleme:
