' Kontes..
Bayan Üye
Kırılmanın Uç Noktası
Değmezdi aslında
Üç kuruşa etini satanlar kadar
Değersiz sözlerinize yanmaya
İçimin sevgi volkanlarından sıçrayan
Nefret damlalarınca
Yakıcı yaşlar akıtmaya
Ve değmezdi aslında
Yanıp da
Ömür boyu izlerini taşımaya
Gelin görün ki
Sadece sevgi yönüne kuruluşumun
Teklemeden dönüşüne alışmışken
Can alıcı dişlisi düşüverdi yerinden
Ve gelin görün ki
Hiç böyle bir unutkanlığı
Karşılamamıştı gözlerim
Unutmuştum
Şokların üstümde gezinişini
Riyakarlığı tanısam da
Savmıştım sanki sıramı
Ama yanılışımın yapışması kör bakışlarıma
Günlerime değmesi her gece izinin
Kıvrandırması çaresizliğin
Hala sırada duruduğumu hatırlattı
Sarsa sarsa
Param parça oldu
Duydununuz mu
Şangırdarken güven
Sayısınca azdı sevilen
Şimdi azaldı ha azaldı
Ençok da anlaşılmamak
Gülüşlerimi kararttı
Hiç bu denli acımamıştım halime
Su sesinden korkup kaçan kargalar kadar
İtici oldum kendime
Daha az önce
Rüzgara boyun eğdi sarı papatya
Ondan daha mı güçsüzüm sergilediklerimde
Ama bilirim
Balyoz darbeleri bile azdır
Yüreğimin gücüne
Hatta içimde ki borana inat dimdik yüreğim
Korkuyorum
Çıkaracağım fırtınanın
Planı içerisindeyim
Sanırım hayalet adımlar atacağım günlerce
Beklediğim gelene kadar
Kurnaz ve de sinsileşeceğim
Sevmediğim bir ben belirecek
Sabırla sevgisizleşeceğim
Yapamam ki planladıklarımı
Hortlarsa sevgim
Ve
Bir çok kere aldatılmışlığımla
Uzun soluklu bir sayfayı kapatacağım
Tek taraflı olmadığını anlamanın ağırlığıyla
Ve ben benden nasıl gideceğim
Gerçek sandıklarıma
Kısa yoldan nasıl yaban bakacağım
Bilmiyorum
Hiç tanımamışım
İlk sevdiklerimin arasına katmamışım
Acısını acım sanıp yanmamışım
Gibi nasıl yapacağım
Düşünemiyorum
Hangi acı kocaman bir zoka olur
Yutkunuşlarıma karar veremiyorum
Susayım mı
Konuşayım mı
Ve günler oldu hala kendimi sorguluyorum
Kısacası bu döngüden çıkamıyorum
Ama bu lokma çok büyük
Denedim fakat yutamıyorum
Beynimi susturamıyorum
Yüreğimse acı bir feveranda
Zaten yeterince parçalı bulutluyum
Üzgünüm
Kırılmanın uç noktasından
Kırmaya geliyorum...
(20 08 2007)
Değmezdi aslında
Üç kuruşa etini satanlar kadar
Değersiz sözlerinize yanmaya
İçimin sevgi volkanlarından sıçrayan
Nefret damlalarınca
Yakıcı yaşlar akıtmaya
Ve değmezdi aslında
Yanıp da
Ömür boyu izlerini taşımaya
Gelin görün ki
Sadece sevgi yönüne kuruluşumun
Teklemeden dönüşüne alışmışken
Can alıcı dişlisi düşüverdi yerinden
Ve gelin görün ki
Hiç böyle bir unutkanlığı
Karşılamamıştı gözlerim
Unutmuştum
Şokların üstümde gezinişini
Riyakarlığı tanısam da
Savmıştım sanki sıramı
Ama yanılışımın yapışması kör bakışlarıma
Günlerime değmesi her gece izinin
Kıvrandırması çaresizliğin
Hala sırada duruduğumu hatırlattı
Sarsa sarsa
Param parça oldu
Duydununuz mu
Şangırdarken güven
Sayısınca azdı sevilen
Şimdi azaldı ha azaldı
Ençok da anlaşılmamak
Gülüşlerimi kararttı
Hiç bu denli acımamıştım halime
Su sesinden korkup kaçan kargalar kadar
İtici oldum kendime
Daha az önce
Rüzgara boyun eğdi sarı papatya
Ondan daha mı güçsüzüm sergilediklerimde
Ama bilirim
Balyoz darbeleri bile azdır
Yüreğimin gücüne
Hatta içimde ki borana inat dimdik yüreğim
Korkuyorum
Çıkaracağım fırtınanın
Planı içerisindeyim
Sanırım hayalet adımlar atacağım günlerce
Beklediğim gelene kadar
Kurnaz ve de sinsileşeceğim
Sevmediğim bir ben belirecek
Sabırla sevgisizleşeceğim
Yapamam ki planladıklarımı
Hortlarsa sevgim
Ve
Bir çok kere aldatılmışlığımla
Uzun soluklu bir sayfayı kapatacağım
Tek taraflı olmadığını anlamanın ağırlığıyla
Ve ben benden nasıl gideceğim
Gerçek sandıklarıma
Kısa yoldan nasıl yaban bakacağım
Bilmiyorum
Hiç tanımamışım
İlk sevdiklerimin arasına katmamışım
Acısını acım sanıp yanmamışım
Gibi nasıl yapacağım
Düşünemiyorum
Hangi acı kocaman bir zoka olur
Yutkunuşlarıma karar veremiyorum
Susayım mı
Konuşayım mı
Ve günler oldu hala kendimi sorguluyorum
Kısacası bu döngüden çıkamıyorum
Ama bu lokma çok büyük
Denedim fakat yutamıyorum
Beynimi susturamıyorum
Yüreğimse acı bir feveranda
Zaten yeterince parçalı bulutluyum
Üzgünüm
Kırılmanın uç noktasından
Kırmaya geliyorum...
(20 08 2007)
Aslı Demirel