Aslı Demirel - Görür mü Sence

Görür mü Sence
biliyor musun
gerçeğin eninden süzdüğüm
bir düştüm ben
hüzünlerden gizli büyüttüğüm
demetlerce gülüştüm

hayallerimin ucuna kirpiğimi iliştirirdim
damlardı kalemimden
sen diye inlediğim sesim
dillenirdi sanki ümitlerim

işte gittin
artık damlayışlarım sensizliğime
yokluğunda zindan zifirisisin
ışıklarım şaşkın birer kördüğüm
yalnızlığa çizilmiş şarkılardan söküldü özüm
varlığınla mutluluktu körlüğüm

artık
sabahın hali belli geceden
İSli bir TAN yeri BULur oldum sabahlarda

dinsin dedim yok oluşlarım
sevdiğim İstanbul''umda dolaştım
çözülmekten korkarcasına
yağdım çağladım
gözümün değdiği her yer
çiçeklenir sandım
yanıldım be aşkım
yanıldım

şimdi
benim gibi şehrimde de
inceden bir yağmur var
döndüğüm her köşeden
sabır bana göz kırpar
göğümün mükafatı oldu
dallarına açtırdığı bulutlar

lütfen
gelme artık hayallerime
bırak sahipsiz kalsınlar
içime düşüyor bakışların
sen unutkan bir acımasızsın
düştüğüm satırlardan
bulupta beni çıkarmadın

sevmiyorum artık
kendimi de
bu şehri de
her ikiside sen kokuyor
soluksuzluğun öyle hızlı ki
beni yoruyor

her an
can evimi kanırtan
bir hançer var nefesimde
sensizliğin bilediği
bakışlarımı bile kanatıyor keskinliği
bu hançer ki
kesti attı senden öncesini

gelme dedim ama
söz dinlemez olduğunu unuttum
ayak seslerini duyurmadan
yapıştı yine ellerime hayallerin
ben sızar oldum kollarında
kadeh kadeh
özlem içmenin sonunda

göğe çevir gözlerini bak
ben yağıyorum İstanbul''a
görür mü sence
böyle bir seven daha

(31 03 2007)

Aslı Demirel​