Aslı Demirel - Gerçek Olalım

Gerçek Olalım
sen
demeden edemedim yine
geldin hiç habersiz geceme
bir ürperti yayıldı kanımda nöbette
üşümüyorum aksine en sıcaktayım
hatta yalazlarda yanışım

kopuk bir zaman dilimiyim şimdi
elimdekilerden geriye kalan şahsi
yayılır geceye sende oluşumun gerçeği
elim ayağım durur çiçeğe
bir sen vurur zamanın çalıp aldığım sesinde

bağırır gözümün pür neşeli balası
behey gönlümün esaretinin tek sebebi
duymuyor musun yüreğine saldığım seslerimi
kör mü gözün bakanından hem de
baktığında sana dönüşlerimi hissetmedin bile

sen ve sensizliğin arbedesi aldı eline yüreğimi
durdum yine sustum haykırırcasına
duyamadım soluksuzluğuma eşlik kalbimin sesini
sevda bahçene azap olayım kabul eyle beni
balgümeci olursun kalbimin işlediği

beni bedbin etme bir buse yerleştirde eline
gidersen de olsun bir süreliğine
içime içime sal ki gülüşlerini
dönecek diyeyim kendi kendime

gel kırma üzme sana saplı canımı
daha ne kadar sunabilirim bu alicenaplığımı
varken yağmak geceme zühre zühre
hayallerime sahip olmak niye
gel gerçek olalım mı ayrılıktan habersizce...

(15 02 2007)

Aslı Demirel​