Aslı Demirel - Dilim Diken Olmuş

Dilim Diken Olmuş
Meğer
İdam mahkumluğum bir hataya saklıymış
Ki ben ölmeden önce
Beyaz kanatlı bir periydim
Uçup yanına mutlulukla yıkanır
Hüzünlerden arınırdım
Gülerken dudağım ruhum şakırdı
Duyuldum da anlaşılmadım

Prangalı oluşum bir söze kilitlenmiş
Bastığım yerler benden önce ağlar oldu
Bebek sesleri ürktü gölgemden
Kaçışmalar ardında buzullar salkım saçak
Ellerimi ısıttığım sözlü alevler sönmüş
Üşüyor korlarım nefesim yetmezken ısıtmaya
Anlasana muhtacım sana

Sessizliğe tezat bir kelime sildi göğümü
Aniden yıka yıka yağmur bulutları sardı çatılarımı
Her damla taş oldu ağırlığınca
Yangınlarıma serinlikten öte
Tenime değdikçe sarıyor günümü

Beni hiçe sayışlardan sıyrılan tek kelam
Kırdıkça bakışlarımı
Ayaklarım topal
Ellerim çolak
Bunlar çaresizlik emareleri
Bir ümit saklı mutluluklar dilendim
Gizli bir koy bulmuştum bu açlığıma
Çocuk neşemin sereserpe olduğu
Devleşti koşturan çocuklarım
Sindim şimdi içime
Nasıl da büyüdüler ettiğim son sözle

Dilim diken olmuş bilemedim
Binlerce kelimeden sıyrıldı hata mühürlü söz
Özenerek çığlıklandırdıklarımı bir kalemde sildi
Çırpınışım boşa mı
Haykırışlarımda mı etkisiz
Anlamak için kederimi içime seyahat etmeli usun
Öyle aleniyim ki karşında
Lanet edecek kadar varlığıma
Bundan fazlası aşar beni
Ancak ölümdür daha ötesi
Oysa ben dirilmiştim sesinle
Ustaca boğuyorsun sessizliğinle

Gül bahçesinde bir ayrık otu takıldı gözüne
Büyüttün yüceleştirdin
Gerekmeyen değeri verdin
Ve sana açılmış güllerime boyun eğdirdin
Şimdi kızgınlar bana
Şimdi küsler
Meğer hepsi sana sevdalıymış
Ne yapsam da beni sen kadar sevmediler
Anladım ki bu kadarmış cürmüm
Umarım beni öldürürken
Sana huzur olur gününden sökülüşüm...

(09 04 2008)

Aslı Demirel​