Aslı Demirel - Dellendirme

Dellendirme
Halâ mı ayaktasın sen
Bu sefer ki vurgun
Yıkar seni zannettim
Boş kalan ellerini
Çekersin sinene diye ümitlendim
Sense
Közlerin buzda donmasına
Aldırmadın bile
Halâ avuç açıyorsun vefasıza

Yok bunun sonu
Başının olmadığı gibi anlasana
Direnişin boşa
Yine hayal kırıklığını
Tanıyacaksın
Açıp açıp solacaksın
Bak senin yüzünden bu gözyaşlarım

Çek git! !
İstemiyorum artık seni
Hep üzdün
Çaresiz bıraktın beni
Ben sana demedim mi
Akıllan artık
Aşk hiç doyurmuyor
Sonu hep açlık
Hangi gün tamlandın
İşte yine yarımsın yine kırık

Çek git! !
Sadece bendenimin ihtiyacına
Kalbimi bırakmayı unutma
Nerde vurursan vur
Başını taşlara
Ben görmeyeyim
Bilmeyeyim
Bilirsin vicdan sahibiyim
Halini görüp yine
Seninle beraber dertlenirim

Sen halâ yılmadın
Yorulmadın da
Ben zor duruyorum
Ayakta

Acı bana bee acı! !
Ortak etme beni de
Vefasızlık görüşlerine
Çek ellerini günlerimden
Gecelerimden
Gülüşlerimden

Senden bana ne! !
Sen yandın kavruldun diye
Ben niye karalar bağlıyorum
Niye durup durup ağlıyorum
Yazık değil mi gözlerime
Oyuncak oldu ellerinde

Nasılda sahiplendim seni
Yüreğimsin sol yanımsın dedim
Bastım bağrıma da
Bana bu yaptığın reva mı

Git hadi
Gidebildiğin yere
Madem halâ aşka yelkenlisin
Ben artık
Açılmayacağım o ummana

Sen
Kendi kendine çare bul derdine
Beni de
Bırak kendi halime
Artık delirtme beni
Yüreğim
Artık beni
Dellendirme...

(25 11 2006)

Aslı Demirel​