Aslı Demirel - Çok Sesli Koro

Çok Sesli Koro
Yer gök zindanlaşırken
Boşlukta asılı bir ben
Uzaklaşıryor
Uzanmak istediğim her şey
Gittiğini o an anladım
Soğuyan nefeslerle kalakaldım

Eksikliği yetmezliği
Sözcüklerde saklayışın
İnkâra yeltenmem nafile
Seni sevişim mantığımla değildi
Gönlümle
Sense gönlüne sağır oldun
Düştün eksilerin peşine

Bitti işte
Güzellikler
Sevdayla gülmeler
Çiçek çiçek gelmeler
Kavuşmalara ümitlenmeler
Bitti
Sevdiğimin kalbi beni terk etti
Sevgimse keskin bıçak ucuyla
Çizdi esip geçişini

Nasılda aldandım
Gerçek sanıp kendimi adadım
Sevgim öyle güçlüydü ki
Setlerini kalbime bıraktım
Yıkacak ya aklım sıra
Yıkamadı yıkıldı
İşte ben ve tuz buz kalbim
Yanıma kâr kaldı

Bilmeliydim
Mehtapsız gecelerinde olduğunu
Baharların çabuk geçtiğini
Güneşin öldürebildiğini
Yağmurun yağması gerektiğini
Unutabileceğini
Sessizliğin fırtınaya gebe
Olduğunu bilmeliydim
Bilipte aşka
Bu kadar güvenmemeliydim

Aşkım sessizce geldi
Yüreğimde çok sesli koroyu unutup
Bir de dudaklarıma
Acı bir sessizlik hediye etti

Şu ettiğine bak aşk denilen sarhoşluğun
Sevgiye susamış kalbimi beğenmedi
Kimbilir
Hangi kalbi eline aldı da
İnletiyor şimdi...

(18 12 2006)

Aslı Demirel​