Aslı Demirel - Çığlık

Çığlık
sessiz bir ağustos sabahı
güneş kendine gelmemişken
yeni güne başlamak için
meydan okurken serinliğe
bir çığlık kopuverdi
kalabalık sessizlerden

her isteğin rolüne büründü
kavuşmuş gibi
sahtesinden bir gülüş
gerçeğinden acılar kalbinde
ellerinde koca delikler
tabanında ince sızı
gözbebeğinden
renkler dökerek
ümitleriyle vedalaştı

ve yine bir sabah
güneşin de çaresiz kaldığı
soğukluğu alarak yanına
susturdu çığlığını
gömdü kendisiyle sessizliğe...

(08 11 2006)

Aslı Demirel​