Aslı Demirel - Buz Tutan Güneş

Buz Tutan Güneş
Söyle arkadaşım
Sadece bir kişi görmüyor diye
Hiç kayboldun mu kalabalığın içinde

Bakarken duyarken nefes alırken
Dört kolluda gidenden
Daha ölü oldun mu
Bırakıp gidenine emanet edip sıcağını
Güneşi buz tutturdun mu

Zemheride yandın mı arkadaşım
Aklını yitirdiğini sanıp
Yüreğinin sesine ilişip
Kışları odana biriktirirken
Bahar düşlerine diken olup girdi mi

Süzülürken arzuların ufukta
Kırıldı mı kolun kanadın
Dağlardan duman duman
Hasret yükleyip omuzlarına
Hiç yılmadan taşıdın mı
Sabahlarına geceler serpip
Zifiriyi arkadaşlığına atadın mı

Gülen yüzlere yaşlar saçıp
Her sigaranı sonmuş gibi
Derin derin içine çektin mi
Öğrenip kuş dilini
Telde ki serçelerle delirdin mi

İsyanlarınla sevinçlerini kırıp geçirirken
Kaç kez indi sinene yumrukların
Kaç sahan doldurdu hüzün kırıkların
Ve kaç kez aşına aşkını doğrayıp katıkladın

Yokluğuna yandığını
Her yüzde aradın mı
Sesin sana yabancılaştı mı her çıktığında
Pırıl pırılken yaldızları
Aynalara küstün mü

Hele hele
Ençok kendinden köşe bucak kaçtın mı
Ellerini kırık kimsesiz işe yaramaz
Ayaklarını sürüngen gibi hissettin mi
Gittiğin her yolun sonunda bin kez bittin mi

Sen hiç ben gibi sevdin mi
Hee
Söyle sevdin mi
Sus o zaman arkadaşım
Yorma özlediklerine adanmış kulaklarımı

Bana sabırdan bahsetme
Sabretmiyorum çünkü ben
Sadece içi kurumuş bir bedeni taşıyorum
Alışamadığım bu yalnızlıkla
Soluyorum
Bilmeden hissetmeden
Yaşıyorum...

(07 09 2007)

Aslı Demirel​