Aslı Demirel - Avuntu

Avuntu
olmadık bir soluk
oldurdu tüm bunları
can verdi sıcağın tınısı

canlılığın karışık mutluluğunu
almaya hazırdı
yaban mıydı
yabancı mı

halbuki nasıl da tanıdıktı atışları
dört yanı sardı
sarıldı
yaktı
kanırttı

dönmek faydasız yol hep aynı
kocamanından bir yüreğe dayalı

yetmiyor artık
varlığın doğruluğu
hayat emaresi
önemsiz küçücük oluşu
tek başıma
tek yolda
tek gönülle
vuramam gözünden mutluluğu
elimde acısından yalan bir avuntu

hiç bakılmayanlar görülebilir mi
saçılanlar anlaşılıp derilebilir mi

kendimi yenmek mi

bedeli...

(05 03 2007)

Aslı Demirel​