Aslı Demirel - Aşım Şiir

Aşım Şiir
Hayat bana denk getiremesin diye kurşun gözlerindeki vurgunu
Zigzag çizip öyle koşuyorum bu yolda
Bir sağa bir sola
Guguklu saat sarkacı gibi
Ve usumda bu saatin yorulmaz guguğu
Aklına geldikçe bağırır kaybettiklerimin soluksuzluğunu...

Yanıldım dedi az önce kulağımda tanıdık olanın sesi
Yanılmak nedir ki
Ya da yanılmamak
Bazen en yanılmadım dediğim an
En parçalanmış halim olur da
Tüm ömrümden daha bir yaşlı sürüngen
Eteğimi dişlemiş geçtiğim her yere izini bırakır

Keşke demek
İyiki demek kadar hep var lugatımızda
Ve ben keşkelerimin acısını gül dikeni yarası yaptım
Parmaklarımla değil dudaklarımla siliyorum kanamaları
Sağlıklı oluşumdan sanma sakın bu kiraz dudakları
Kızıl kızıl bakışı kan yutuşundan

Ve hep sessiz
Gülerken şakırken
Ağlayıp sızlanırken bile sessiz
Her şeyin en güzeli bende dediğim bir yüreği anlatamamanın sessizliği
Farkına varmadan alıştım
Parçalarımı çoktan birbirine bağladım
Ancak kendi ellerim dağıtır hepsini semaya
Ve bilinmeyen ulaşılmaz bir muamma
Gel dediğimce gelebilir yolun başındakiler
İstemedikten sonra bir adım bile atamazlar bana dair

Kendini ben gibi sananlar
Aslında ne kadar farklıyız
Ana kızından farklı kız anasından
Baba oğuldan
Kardeş karındaşından
'Aaa biz çok benziyoruz' dediğimiz de bile farklılaştığımızın anıdır

Şiirlerden süzüldüğümüzde bile
Şiirin her hecesinde
Farklıyız
Ve şiir sende olduğum her an
Küçük bir evin çitle çevrili bahçesinde
Çimenlerin arasındaki mavi mineler eşliğinde
Kah yarım kah tam gülümseyişlerle
Herkesden farklı
Kimsenin bilmediği
Ve asla yaşamayacağı
bir dünyaya adım atıyorum
aşım şiir katığımsa yüreğim
Her şiir sen gibi midir
Kim sen gibi olabilir ki...

(11 02 2008)

Aslı Demirel​