MyRoSe
Bayan Üye
Biliyoum konuşacak bir şeyimiz kalmadı paylaşacak hiçbir şeyimiz yok ortada yinede yüreqimden gücümün yettiqi yere kadar sana sesleniyorum seninle konuşuyorum. Bugün sana olan kırqınlıqımı rafa kaldırdım sevgimi aldım avuçlarımın arasına ona sıqınıyorum. Cümlemi kısalttım kelimelerim buruk gülüşlerim isteksiz ve bi acı dudaklarımda. Bir ihtimal gelişine sıqındıqımı fark ettiysemde engel olamadım gurursuz ama mutlu ve sabırlı hasretine.. Anlık hayaller anlık mutlulukları geri getiriyor.. Bugün gönlümü hoş tutmak istiyorum. İmkansız olan her şeye inanasım geliyor. Bir çocuk gibi isteklerimi bastıramıyorum. Çalmayan telefonuma bile elim gidiyor. Sana hala bende olduğunu ısrarla yazmaya çalışıyorum. Bende olan seni hiç kırmadım değiştirmedim ve hep korudum desem de sendeki benin nasıl olduğunu gülüp gülmediğini anlamsız bi sıkıntıyla merak ediyorum
İçimdeki güzelliğine inanıp inanmamanı artık umursamıyorum
Bulutlar yaqmurunu toprakla öpüştürebilseydi bugün bana o verdiqin ama tutamadıqın sözü sahiplenerek dans edebilirdim ıslaklıqıma aldırmadan ki aslında ıslanan sadece yüreğim olurdu bedenim değil…
Üşüyorum bu üşüme yalnızlıqımdan geliyo ve sarıyo her tarafımı tutunabileceğim hiçbir güzellik yok hatırlamaktan usanmayacağım anılarım dışında ısınabilmek için onlara sarılıyorum anlamsız ve cevapsız sorular hınzırca sırıtıyor ben görmemeye görmemeye çalışıyorum… Düşler uzak gibi görünüyordu ama yakındı belki de görmeyi istemek gerekiyordu. Gözlerini aç desem kapatacaksın ama kapatma gözlerini… Biliyorum levrekler derinlerde ve dalgalı denizlerde yaşar. Levrekler uzak düş gibi zor yakalanır ama sen becerirsin düşlerini yakalamayı derinlere dalmayı uzaklara kavuşmayı sahi becerebilir misin? Kendime bir demet papatya aldım ama bakmadım falıma gözlerimi gelişlere verdim gözlerimdeki hüzün bile seni özlemiş kafayı bulunca itiraf etti sonunda. Düşüncelerim gururlu hayallerim ve sevdam değil. Gelseydin kendimi unutup sana akacaktım susturacaktım içimdeki isyanı. Kavgaların ortasında bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini. Sevinçten ağlayacaktım bu defa mutluyken, hemen sarhoş oluşum gibi dokunacaktım kusacaktım birikmişliqimi ama gelmedin gelmezdin, gelmeye hiç de niyetin yoktu aslında…
Kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyordum.
Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken şimdi ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgisizliğimi anlatıyormuş gibi geliyor. Sevdiğim ne çok şarkı varmış meğer bunu senin gidişin gösterdi bana. Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gördüğüm insanda.. denizde, gecede, uykumda. Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi. Bu bir marifetse eğer neden benim yanımda değilsin ki… Göz yaşlarım asiliğini yitiriyo ve yenik düşüyorum sevdana. Gittin belki de hiç gelmemiştin ben geldiğini sandım ayak uyduramadım yorgunluğuna, dudaklarına düşlerindeki öpüşü konduramadım. Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran kimi zaman bir kadın dokunuşlarında kendini bulan ama en çokta imkansızın oldum, hırçınlığın "17" yaşın, gecikmişliqin her gelişimde bir kez daha gönderdiğin oldum...
İnanamadığın, yenemediğin, üzerinden atamadığın korkuların oldum..
Ağladığın, bağırdığın yada sustuğun isyanların oldum. Aşk pazarında harcadığın mevsimler oldum. Son ses dinlediğin şarkının nakaratı oldum. Dilinin ucuna gelip de söyleyemediğin kelimeler ister istemez yaşadığın talihsizlikler oldum. Yüreğindeki kadın ben olmak isterken yüreğine sığınan ve tozlaşacak bir anı, anı oldum… Hak etmediklerin artık yeter dediklerin ve her şeyin olmak isterken belki de hiçbir şeyin oldum.
Söylesene ben gerçekte senin neyin, neyin oldum??
Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım sana geldim. Bilseydim bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim?? Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan ama bir ömür gibi gelen aşk. Kalbime henüz söylemedim gittiğini öğrenirse onunda acı çekmesinden korkuyorum. Seni hala benimle biliyor, seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum…
Gittin!!
Sevdamın öksüzlüğüne alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların sonunda olması acıtıyo içimi. Suskunluğun en büyük “silahındı” suskunluğunla vurdun beni. Ben alışkınım kendi yaralarımı kendim sarmaya asıl acı olan ve kanatan unutulmak, unutulmak aslında..
Merak etme üstüne giydirmedim bu duyguyu unutulmayan olmak sende daha güzel duruyor. Görüyorsun işte ben aşka ve sana ihanet etmiyorum, ben ki kırgınım aşka sen üstüne alındın bir sonbaharda güneş hala ısıtırken bedenimi seni çıkarttı karşıma. Sen bitti dediğinde yağmur yağıyordu,
aşkın canı sıkıLdı ve seni aLdı
radyoda caLan sözler kulaklarımda,
biLmek yetmiyor görmek yetmiyor,
farketmiyor artık oLmuyor, yokLuğun bile beni terkediyor....
eettt shoqq beqendiM
