SuskunDervis
Kayıtlı Üye
gözlerini yorumlamak istiyorum bu gece!
sadece sana çalışmak için ameleyim...
vurgun içre zaferler var...
yarınsız, acımasız, başlıksız kan zaferler!!!
sende yaşamak istesem turna katarlarını alarak yanıma,
yüce divanda muradıma ne karşılık verirler?!
ve bir sır alnından vurur gecemi...gecem kanar...
gecenin kanı kabullenmez hiçbir sözü...
söz yardan geçse de hiçtir gece kanda hükmü verince...
ve bilmek bir suçtur, en az sevmek kadar!
sulara ıraktır yakamoz...
yıldızlar korkaktır göğün eteğinde
bir can düşer ellerimden sonsuzluğa
diriyim, herkesin ölüm koktuğu zamanlarda!!!
imtihanlarla biledim kalemimi...
yazgımı kahra sürdüm...aklımı çıkmaza...
ve molasız kavgalarda haykırdım adını cümle aleme...
seni ele sürmeyi ar bildim...har bildim...
ben seni zamana nakşettim...
ve aya...
ve onbir yıldıza...
ve kaleme...
ve aşka...
ve sözler kum kokar zindan gecelerde...
ben Leyla'yı içime gizledim...garib Kays benden bihaber...
ben Leyla'sız viraneyim...divaneyim...
onyedi incisi var ömür tesbihimin...
imamede Leyla yazar...
yazgımı Leyla yazar...
yazgımda Leyla yazar...
Kays'a pay biçin...geçiversin hülyalardan
ülfetine can biçtiğim Leyla'yı bir yüz görümlüğüne bedel ölümlerle beraber
çaldım, Kays'ın zehirli dilinden...
ve benim oldu asudelik!...
boz bulanık seller gibiyim, gözlerinin kıyısında...
sana yakın olmak, ölüme varmak mı?...
söyle Leyla ben sana ne ettim de atıverdim beni çöllere?!
ne yaptım da bıraktın yüreğimi insafsız cellatlara?!
ben sana ne dedim de yemin verdin adıma?!
seni bana uzak eden gene ben miydim Leyla?!
gitmek için hangi korkunun cesaretine güvendin?!
kim sürdüyse içinden beni...yönüm sana döne!
sana geleyim şu lanetli geceyi ardımda bırakarak!...
söyle Leyla, ben senden ne aldım da bana yokluğunu verdin?
sende neyi eksilttim?...bende acılar türetiyorsun...
susma!...
bu sukut ölümü dondurur...
bu sukut bahtıma karalar çalar...
bu sukut benden beni çalar...
canı çalar...aşkı çalar...
herşeyim yiter, gider...
benden sonra gelenler senden beni isterler!
ezilirsin...
kahrolurum..!
.şimdi kim der :üzülme!
.görmezler mi şahı ve matı...
.bu kayıp keşke kaybolsaydı...
o bulunana kadar ben Leyla'ma kaçardım
.şimdi kim der ki: üzülme!
.bana verilmiş bu can üzülmek içindir...
bir can intihasını sunmak içindir kalbini pazar gezmesine çıkaranlara!!!
sadece sana çalışmak için ameleyim...
vurgun içre zaferler var...
yarınsız, acımasız, başlıksız kan zaferler!!!
sende yaşamak istesem turna katarlarını alarak yanıma,
yüce divanda muradıma ne karşılık verirler?!
ve bir sır alnından vurur gecemi...gecem kanar...
gecenin kanı kabullenmez hiçbir sözü...
söz yardan geçse de hiçtir gece kanda hükmü verince...
ve bilmek bir suçtur, en az sevmek kadar!
sulara ıraktır yakamoz...
yıldızlar korkaktır göğün eteğinde
bir can düşer ellerimden sonsuzluğa
diriyim, herkesin ölüm koktuğu zamanlarda!!!
imtihanlarla biledim kalemimi...
yazgımı kahra sürdüm...aklımı çıkmaza...
ve molasız kavgalarda haykırdım adını cümle aleme...
seni ele sürmeyi ar bildim...har bildim...
ben seni zamana nakşettim...
ve aya...
ve onbir yıldıza...
ve kaleme...
ve aşka...
ve sözler kum kokar zindan gecelerde...
ben Leyla'yı içime gizledim...garib Kays benden bihaber...
ben Leyla'sız viraneyim...divaneyim...
onyedi incisi var ömür tesbihimin...
imamede Leyla yazar...
yazgımı Leyla yazar...
yazgımda Leyla yazar...
Kays'a pay biçin...geçiversin hülyalardan
ülfetine can biçtiğim Leyla'yı bir yüz görümlüğüne bedel ölümlerle beraber
çaldım, Kays'ın zehirli dilinden...
ve benim oldu asudelik!...
boz bulanık seller gibiyim, gözlerinin kıyısında...
sana yakın olmak, ölüme varmak mı?...
söyle Leyla ben sana ne ettim de atıverdim beni çöllere?!
ne yaptım da bıraktın yüreğimi insafsız cellatlara?!
ben sana ne dedim de yemin verdin adıma?!
seni bana uzak eden gene ben miydim Leyla?!
gitmek için hangi korkunun cesaretine güvendin?!
kim sürdüyse içinden beni...yönüm sana döne!
sana geleyim şu lanetli geceyi ardımda bırakarak!...
söyle Leyla, ben senden ne aldım da bana yokluğunu verdin?
sende neyi eksilttim?...bende acılar türetiyorsun...
susma!...
bu sukut ölümü dondurur...
bu sukut bahtıma karalar çalar...
bu sukut benden beni çalar...
canı çalar...aşkı çalar...
herşeyim yiter, gider...
benden sonra gelenler senden beni isterler!
ezilirsin...
kahrolurum..!
.şimdi kim der :üzülme!
.görmezler mi şahı ve matı...
.bu kayıp keşke kaybolsaydı...
o bulunana kadar ben Leyla'ma kaçardım
.şimdi kim der ki: üzülme!
.bana verilmiş bu can üzülmek içindir...
bir can intihasını sunmak içindir kalbini pazar gezmesine çıkaranlara!!!