SeRaMoniM
Kayıtlı Üye
'Hani bir yerlerde birinin varlıgını hissedersin ve bir gün mutlaka gelip seni bulacagini bilirsin ya...
Hani bu yüzden hayatına giren herkesi gecici olarak görüp sadece ona odaklanır ve sadece onu beklersin ya...
Hani onun gelecegine dair umudunu bir tek gün bile kaybetmeden, her güne "Belki de bugün gelecek" diye baslarsin ya...
İste öyle bir şeydin benim icin...
Seni ilk gördügüm an, yıllardır bekledigim o insan oldugunu anladım. Güya şaşırmayacaktım ama şaşırdım.
O güne kadar yoktun ama hep bendeydin. Şimdi
burada, yanı başımdaydın.Yeni bir hayat baslamisti benim icin ama yanitlanmamis sorularm da vardı.
Belli etmeli miydim ki kendimi? Sen benim icin "o"ydun ama ya ben senin icin?
Ne kadar istesem de, kendimi tutamiyordm, saklayamiyordum. Seninle konusurken yüregimin atislarini duymandan korkuyordum.
Aklıma ve dilime gelen her seyi sana da söylüyordum. Söyledikten sonra pisman oluyordum ama bir ise yaramiyordu.
Karsındakinin dilini çözen bir büyücüydün belki. Belki de büyüydün. Sen tanrının bana ödülüydün.
Peki sen niye konusmuyordun? Kendini niye gizliyordun? Ben, icimdeki coskuyu anlatmak icin yeni yeni kelimeler kesfederken, sen yıllardır söylenen klasik kelimeleri bile söylemiyordun.
Hep beni dinliyordun, bense abartiyordum. Sana dair hislerimi durdurmuyordum, yüregimi susturmuyordum. Degisiyordum senin karsinda, gücsüzlesiyordum..
Çünkü ben, söndügünü sandigim bir alevi seninle körükledim. İcimi titreten soguklarda, martıların Bogaz'ın üzerinde ucusunu tek basima seninle izledim..
Kıyıyı boydan boya, ellerim ceplerimde, amacsızca "Seninle belki bir gün böyle..." diye diye dolastim.. Şimdi istiyorum ki, sen de teslim ol aşka.
Serbest bırak yüregini ve beni takip et. Bırak taşsın icindeki o kan, durdurma sakın. Bedenin çekilsin, bogazın dügümlensin, yutkundugun zaman beynine bin kat özleyis gitsin.
Senin icin ben olayım, hep olayım. Aşk olup, kalbine dolayım, kan olup damarlarında dolasayım.. seninle bir ömrü paylaşayım...'
Hani bu yüzden hayatına giren herkesi gecici olarak görüp sadece ona odaklanır ve sadece onu beklersin ya...
Hani onun gelecegine dair umudunu bir tek gün bile kaybetmeden, her güne "Belki de bugün gelecek" diye baslarsin ya...
İste öyle bir şeydin benim icin...
Seni ilk gördügüm an, yıllardır bekledigim o insan oldugunu anladım. Güya şaşırmayacaktım ama şaşırdım.
O güne kadar yoktun ama hep bendeydin. Şimdi
burada, yanı başımdaydın.Yeni bir hayat baslamisti benim icin ama yanitlanmamis sorularm da vardı.
Belli etmeli miydim ki kendimi? Sen benim icin "o"ydun ama ya ben senin icin?
Ne kadar istesem de, kendimi tutamiyordm, saklayamiyordum. Seninle konusurken yüregimin atislarini duymandan korkuyordum.
Aklıma ve dilime gelen her seyi sana da söylüyordum. Söyledikten sonra pisman oluyordum ama bir ise yaramiyordu.
Karsındakinin dilini çözen bir büyücüydün belki. Belki de büyüydün. Sen tanrının bana ödülüydün.
Peki sen niye konusmuyordun? Kendini niye gizliyordun? Ben, icimdeki coskuyu anlatmak icin yeni yeni kelimeler kesfederken, sen yıllardır söylenen klasik kelimeleri bile söylemiyordun.
Hep beni dinliyordun, bense abartiyordum. Sana dair hislerimi durdurmuyordum, yüregimi susturmuyordum. Degisiyordum senin karsinda, gücsüzlesiyordum..
Çünkü ben, söndügünü sandigim bir alevi seninle körükledim. İcimi titreten soguklarda, martıların Bogaz'ın üzerinde ucusunu tek basima seninle izledim..
Kıyıyı boydan boya, ellerim ceplerimde, amacsızca "Seninle belki bir gün böyle..." diye diye dolastim.. Şimdi istiyorum ki, sen de teslim ol aşka.
Serbest bırak yüregini ve beni takip et. Bırak taşsın icindeki o kan, durdurma sakın. Bedenin çekilsin, bogazın dügümlensin, yutkundugun zaman beynine bin kat özleyis gitsin.
Senin icin ben olayım, hep olayım. Aşk olup, kalbine dolayım, kan olup damarlarında dolasayım.. seninle bir ömrü paylaşayım...'