Aşk Öldü

Kimi sevmeye kalksam sen oluyor karşımdaki
sen şimdi kiminlesin bilmem ama ben hep seninleyim


Gidişin ölümdü
Ölümüm ardından bakarken kal diyemeyişimdi
Yüzyıl oldu sanki gidişin
ardından bakarken şimdiki gibi ıslaktı kirpiklerim


Gittin
belki de hiç gelmemiştin
ben gelmiş olmanı ümit ettim
Bu ümitle yaşattım asırlardır
içimde yaşayan hayalden ibaret sevdamı
Kaçışlarına gizlenen sen değildin
belki de tüm korkaklığımla bendim senden kaçmaya çalışan


Dağ gibi hüzünlerden arta kalan
yıllanmış şarap tadındaki sevdanla
yüzleştim sonunda sevgili
Senin için çok şey olmaya çalıştım
ve sonunda hiçbir şeyin oldum


Seni sevmek saflığın doruk noktasındaki
buğulu bir hüzündü ruhuma dolan
seni sevmek seni özgür bırakmaya razı olmaktı


Gittin
önce sıcaklığın çekildi tenimden
sonra nefesin gitti yüzümden
Arkası dayanılmaz bir soğuktu
her gece beni uykumda bile titreten
Tek bir söz bekledim senelerdir senden
Geldim demeni bekledim
Ama sen rüyalarımda bile söylemedin
beni bir söze hasret ettin
Aşka inancım yok oldu sevgili
İnandığım aşk Leyla’yla birlikte öldü asırlar önce
İnandığım aşk gidişinle birlikte yok etti beynimde
senden kalan aspire olmayan tortulaşmış duyguları


Aşk öldü sevgili
aşk öldü
Sevgi üzerine yazdığım tüm cümleler yokoluyor birer birer
Gözün aydın sevgili bıraktım seni ruhumdan
özgürsün artık çekil git düşlerimden
çık git beynimden
De ki aşk öldü
Farzet ki
ben öldüm
toprağa karıştım yok oldum
git artık benden
Artık ben yokum
Aşk Öldü

​