'hayaL
Bayan Üye
Mihnet Rabia’nın rahatıydı. dertler ümidi.
Hüzünle ihya olurdu, rahatlıktan şüphe duyardı.
Bir süre ayağına mihnet takılmasa, gönlü incinmese dünyadan,
“Ah ne kusur ettim de Sevgili beni hatırlamadı” diye ağlardı.
Ne zaman dertler onu bulsa,
“Dostum bu gün beni andı” der ve rahatlardı.
Değil mi ki gaflet nefsi şad eder. Dert ise Sevgiliye yakınlıktır.
Hüzünle ihya olurdu, rahatlıktan şüphe duyardı.
Bir süre ayağına mihnet takılmasa, gönlü incinmese dünyadan,
“Ah ne kusur ettim de Sevgili beni hatırlamadı” diye ağlardı.
Ne zaman dertler onu bulsa,
“Dostum bu gün beni andı” der ve rahatlardı.
Değil mi ki gaflet nefsi şad eder. Dert ise Sevgiliye yakınlıktır.