T.C. Yargıtay Dördüncü Hukuk Dairesi
Esas No: 1994/3387 Karar No: 1994/5736 Tarihi: 20.06.1994
• Apartman Yönetimi Aleyhine Dava
• Yanlış Husumet
• Dava Dilekçesinin Eksikliği
ÖZET:
Apartman yönetimi aleyhine tazminat davası açılması halinde; davalı olarak kişilik kazanmamış bir topluluğa husumet yöneltilmiş olmasına rağmen, husumet yönünden davanın reddine değil, gerçek davalıların (kat malikleri) gösterilmesi hususunda davacıya önel verilip sonucuna göre işlem yapılmalıdır.
(1086 s. HUMK m. 179/1, 634 s. KMK m. 19, 23)
TAM METİN:
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı dava dilekçesinin husumet yönünden reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı idare avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:
Davacı, Teymuroğlu Apartman Yönetimini davalı göstererek alacağının tazminini istemiştir.
Mahkeme, yönetimin tüzel kişiliğinin ve yönetici Ömer'in de temsil yetkisinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın husumet nedeniyle reddine karar vermiştir.
Davacı, Teymuroğlu Apartmanı için atıksu düzenlemesi yapıldığı sırada gerçekleşen zararının tazminini amaçlayarak davasını Teymuroğlu Apartman Yönetimine karşı açmış ve temsilci olarak da yöneticiyi göstermiştir. Kat Mülkiyeti Yasasına göre, apartman yönetiminin tüzel kişiliği olmadığı doğrudur. Ancak, davalı olarak tüzel kişiliği olmayan yönetimin gösterilmesinde yanlış husumetten değil dava dilekçesinin eksik düzenlendiğinden söz edilmelidir.
HUMK.nun 179/1. maddesinde; "tarafların ad ve soyadlarının" (kimliği) dava dilekçesinde gösterilmesi öngörülmüştür. Davacı, dava dilekçesinde davalı olarak kişilik kazanmamış bir topluluğu göstermesi 179/1 anlamında bir eksikliktir. Bu nedenle dava dilekçesinde gerçek davalıların (kat malikleri) göstermesi hususunda davacıya önel verilip sonucuna göre işlem yapılmak üzere mahkeme kararı bozulmalıdır.
Kaldı ki; böyle bir yorumda "usul ekonomisi" gerekçesinden de yararlanılmalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan nedenlerle davacı yararına (BOZULMASINA) ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 20.06.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Esas No: 1994/3387 Karar No: 1994/5736 Tarihi: 20.06.1994
• Apartman Yönetimi Aleyhine Dava
• Yanlış Husumet
• Dava Dilekçesinin Eksikliği
ÖZET:
Apartman yönetimi aleyhine tazminat davası açılması halinde; davalı olarak kişilik kazanmamış bir topluluğa husumet yöneltilmiş olmasına rağmen, husumet yönünden davanın reddine değil, gerçek davalıların (kat malikleri) gösterilmesi hususunda davacıya önel verilip sonucuna göre işlem yapılmalıdır.
(1086 s. HUMK m. 179/1, 634 s. KMK m. 19, 23)
TAM METİN:
Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı dava dilekçesinin husumet yönünden reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı idare avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen rapor okunduktan sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:
Davacı, Teymuroğlu Apartman Yönetimini davalı göstererek alacağının tazminini istemiştir.
Mahkeme, yönetimin tüzel kişiliğinin ve yönetici Ömer'in de temsil yetkisinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın husumet nedeniyle reddine karar vermiştir.
Davacı, Teymuroğlu Apartmanı için atıksu düzenlemesi yapıldığı sırada gerçekleşen zararının tazminini amaçlayarak davasını Teymuroğlu Apartman Yönetimine karşı açmış ve temsilci olarak da yöneticiyi göstermiştir. Kat Mülkiyeti Yasasına göre, apartman yönetiminin tüzel kişiliği olmadığı doğrudur. Ancak, davalı olarak tüzel kişiliği olmayan yönetimin gösterilmesinde yanlış husumetten değil dava dilekçesinin eksik düzenlendiğinden söz edilmelidir.
HUMK.nun 179/1. maddesinde; "tarafların ad ve soyadlarının" (kimliği) dava dilekçesinde gösterilmesi öngörülmüştür. Davacı, dava dilekçesinde davalı olarak kişilik kazanmamış bir topluluğu göstermesi 179/1 anlamında bir eksikliktir. Bu nedenle dava dilekçesinde gerçek davalıların (kat malikleri) göstermesi hususunda davacıya önel verilip sonucuna göre işlem yapılmak üzere mahkeme kararı bozulmalıdır.
Kaldı ki; böyle bir yorumda "usul ekonomisi" gerekçesinden de yararlanılmalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan nedenlerle davacı yararına (BOZULMASINA) ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 20.06.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.