Eskiyen o yapraklar mı anne gözlerindeki;
sevdâsı yüreğinin bir düş kadar mı?
evimiz nerde anne hayâllerimiz,
nilgün yapraklarının buruşan tadı;
omzunda sevdâ yükü anne gençliğimin...
eskiyen söyle ellerin mi anne saçlarımda,
kanayan gönlün mü âhh hiç gülmemiş...
orda küçücük ellerimi sakladığın,
sırlarımı paylastığın korkularıma dâir...
ağlayışımı duydun mu anne sensizlikten korkup,
sürgün sevdâlar boyu merhametine sığınan,
ellerimi tuttun mu anne sen? ! !
.........
