Toz duman arasında
Anılarımı topladım dün
Belki de dağıttım
Neden bu kadar kolay oldu
Anıları toplamak ya da dağıtmak
Neden anlamsızdı mekan
Neden sel olup akmadı
Gözyaşlarım
Yoksa taş mı kesildi kalbim
Anıların arasında kol gezen
Toz duman mıydı
Sevdam mıydı yoksa
Kuru kupkuru bir hüzündü
Yüreğimin derinlerinde
Oradan oraya savrulan sevdam
Toz duman arasında
Anılarımı topladım dün
Ya da ben öyle sandım
Hepsi yaşandıkları yerde ve
Yerli yerinde kaldı sanki
Yanıma aldıklarım neydi peki
Tozları olabilir mi anıların
Nedendir bilinmez
Yanıma almayı istemediğim
Alamayacağımı bildiğim
Anılar da vardı
Kalanların arasında
Boynu bükük ve yeni anılar
Oturup son bir defa daha baktım
Yanıma alamadıklarıma
Bükmeyin boynunuzu
Beni ağlatacaksınız
Ve bunun hiç sırası değil şimdi
Gönül kapımı istediğiniz an
Çalabilirsiniz
Zaman herşeyi halleder
Belki günün birinde
Sizi de alırım yanıma dedim
Duyulur duyulmaz bir fısıltı ile
Tek tek vedalaştım
Onlarla ve bütün odalarla
Bazılarına birkaç kez uğradım
Rüyalarımda olsun yine gelirim
Diye de söz verdim hepsine
Herşey bittiğinde
Toz duman olmuştu ellerim
Yüzüm saçlarım ve bütün bedenim
Ellerimi ve yüzümü yıkadım
Simsiyahtı akıp giden anılar
Üzerimde kalan son toz da
Ilık bir suyun altında yitip gitti
Yüreğimin derinlerinde bir yerde
Belli belirsiz kımıldayan
Bir toz zerreciği var halâ
Son nefese kadar da
Orada kalacak besbelli
Bir daha ne zaman tozlanır anılar
Belki de hiç tozlanmazlar artık
Kim bilir... Belki...
M. Gülderen Şancı
Anılarımı topladım dün
Belki de dağıttım
Neden bu kadar kolay oldu
Anıları toplamak ya da dağıtmak
Neden anlamsızdı mekan
Neden sel olup akmadı
Gözyaşlarım
Yoksa taş mı kesildi kalbim
Anıların arasında kol gezen
Toz duman mıydı
Sevdam mıydı yoksa
Kuru kupkuru bir hüzündü
Yüreğimin derinlerinde
Oradan oraya savrulan sevdam
Toz duman arasında
Anılarımı topladım dün
Ya da ben öyle sandım
Hepsi yaşandıkları yerde ve
Yerli yerinde kaldı sanki
Yanıma aldıklarım neydi peki
Tozları olabilir mi anıların
Nedendir bilinmez
Yanıma almayı istemediğim
Alamayacağımı bildiğim
Anılar da vardı
Kalanların arasında
Boynu bükük ve yeni anılar
Oturup son bir defa daha baktım
Yanıma alamadıklarıma
Bükmeyin boynunuzu
Beni ağlatacaksınız
Ve bunun hiç sırası değil şimdi
Gönül kapımı istediğiniz an
Çalabilirsiniz
Zaman herşeyi halleder
Belki günün birinde
Sizi de alırım yanıma dedim
Duyulur duyulmaz bir fısıltı ile
Tek tek vedalaştım
Onlarla ve bütün odalarla
Bazılarına birkaç kez uğradım
Rüyalarımda olsun yine gelirim
Diye de söz verdim hepsine
Herşey bittiğinde
Toz duman olmuştu ellerim
Yüzüm saçlarım ve bütün bedenim
Ellerimi ve yüzümü yıkadım
Simsiyahtı akıp giden anılar
Üzerimde kalan son toz da
Ilık bir suyun altında yitip gitti
Yüreğimin derinlerinde bir yerde
Belli belirsiz kımıldayan
Bir toz zerreciği var halâ
Son nefese kadar da
Orada kalacak besbelli
Bir daha ne zaman tozlanır anılar
Belki de hiç tozlanmazlar artık
Kim bilir... Belki...
M. Gülderen Şancı