“ Bir kimseyi sevince onu ancak Allah için seven kimse imanın tadını bulmuştur.”
Hadis-i Şerif
Cenab-ı Hakk, Hz. Musa (a.s.)’a şöyle bildirmişti:
- Ya Musa! Benim için hiçbir amelin var mı? Benim için bir amel, bir yararlı, elverişli bir işin var mı?
H.z. Musa (a.s.) şöyle demişti:
– Yâ Rabbi! Senin için namaz kıldım ve namaz kılarım, oruç tuttum ver oruç tutarım. Sadaka verdim ve sadaka veririm. Senin için zikir ettim ve zikir ederim.
Cenab-ı Hakk şöyle buyurmuş:
– Yâ Musa! Namaz senin için bir delildir. Sadaka senin koruyucundur. Oruç senin için cehennemden bir perdedir (kalkandır).
Zikir senin için bir nurdur. Şu halde bunların faydası hep senin içindir. Benim için işlediğin amel nedir?
Hz. Musa:
– Yâ Rabbi! Beni bir amele delâlet eyle ki, o amelim ancak senin için olsun. diye yalvarır.
Cenab-ı Hakk, Hz. Musa’ya vahyeder:
– Yâ Musa! Benim rızam için hiçbir dost sevmedin mi? Benim için hiçbir mümin kardeşini sevmedin mi? Muhabbet eylemedin mi? buyurur.
Hz. Musa (a.s.), Cenab-ı Hakk’ın bu vahyi ile bilmiş, öğrenmiş ki, amellerin en sevgilisi Allah için sevmek ve Allah için sevmemek (buğzetmek)tir.