nones
Bayan Üye
Daire ve disk şeklindeki uçaklar, eğik manevralar yapamadıkları için hava savaşlarında kullanışlı değildiler. Vril örgütünün belirgin bir şekilde Thule örgütünden ayrılmasından sonra devletten destek alamayan örgüt üyeleri, çalışmalarını kendi imkanlarıyla sürdürmek zorunda kaldılar. En sonunda Brandenburg'a bir UFO'yu indirdikten sonra devletten destek almaya başladı.
Bu çalışmalarda, 9 model üzerinde duruldu. Fakat Vril'lerin avantajı dezavantajları vardı. Vril gücü ile çalışan ve çok yer kaplayan bir motora sahip olmasıydı. Avantajı ise imalatının ucuza imal dilmesi ve güvenirliliğiydi.
Victor Schauberger
Avusturyalı bilim adamı Victor Schauberger (1885-1958), Naziler için 1938-1945 arası bir seri uçan diskler icat etmişti. Schauberger, likit vorteks ile (girdap) işleyen birçok UFO yapmıştı. Kayıtlara göre bunların birçoğu uçmuştu. Burada yanız tarihe dikkat etmek gerekiyor. Ağrı Dağı'nda bulunan UFO'dan sonra bu çalışmalara başlaması dikkat çekicidir. Ona göre, eğer su veya hava, “Kollodial” diye bilinen bir kan enerji müthiş bir güçle yerçekimini yok ederek yükselme doğuruyordu. Bu şekilde yükselen disk, önce mavi-yeşil, sonra da parlak gümüş renkli ışıklar saçmaya başlıyordu. Gemiler başarılıydı ve uçuşları da beğeniliyordu.
Almanya'nın 1945'ten itibaren işgal edilmesiyle birlikte İngilizler ve Amerikalılar, SS'lerin gizli arşivlerinde iki adet Haunebu-2 prototipi ve bir adet Vril-1 prototipine ait fotoğrafların yanında bu uçan dairelerin detaylı versiyon planlarını ele geçirdiler. Bunlar ancak Mayıs 1945'te olmuştu. Ancak 1990'lı yıllardan itibaren İngilizlerin ve Amerikalıların daha önceleri yasaklattıkları fotoğraflar ve eskizler, Orta Avrupa ülkelerinde yeniden ortaya çıkmaya başladılar. Haunebu 1-2-3 uzay gemileri ve Vril-1 UFO'ları hiçbir iz bırakmadan ortadan kayboldular. Bunlar Almanların ellerinde kalan gemilerdi.
1946 yılında İskandinav göklerinde, 1947 yılında ABD'de ortaya çıktılar. Halk bunları bazen disk, bazen puro şeklinde görmekteydi.
Bu durumda Alman UFO'larının savaş sonrasında dünya üzerindeki gizli üslerinden kalkarak Amerika'yı kontrol etmeleri doğru olabilir. Çünkü ne de olsa savaş onlar için hala bitmemiştir.
Almanya teslim olduğunda savaş ortasında 250 bin kadın ve erkekten oluşan grup esrarengiz biçimde ortadan kayboldular. Bu nüfusun büyük bölümü gençtir ve çoğunluğunu bilgili insanlar oluşturmaktadır. Bu insanların savaş sonrasında Antarktika ve Güney Arjantin'deki gizli Alman üslerine gitmiş olduğu kabul edildi.
Şurası da bir gerçektir ki, daire veya disk şeklindeki uçaklar eğik manevralar yapmadıkları için hava savaşlarında kullanışlı değildiler. Vril örgütünün belirgin bir şekilde Thule örgütünden ayrılmasından sonra, Vril örgütü mensupları Nasyonal Sosyalist devlet yönetimine ve onun dünya görüşüne uzak durmaya başlamışlardı.
Vril 1'nin yapım planlardan birisi
Thule örgütü üyeleri SS'lerin kitlesel desteği sayesinde birçok gelişmeye öncülük ederken, Vril örgütü mensupları ise, gittikçe bir yalnızlığa doğru itilmişlerdi. Fakat şu gerçeği de belirlemekte yarar vardı; Vril mensupları kesinlikle NS-yönetiminin karşısında değildi. Fakat onlar devleti yöneten güçlerin destekçisi ve taraftarı da değildiler. Bunun sonucu olarak Vril örgütü, projeleri için devletten resmi bir destek veya yardım alamamıştı. Fakat bu, küçümsenen RFZ-2'lerin başarıyla ulaşmasından sonra değişti. Vril mensupları için önceden olduğu gibi bir destek umudu belirdi. (Bu destek SS-E-4 –“Kara Güneş”- ki bu örgüt Thule'nin SS'ler içindeki koluydu- desteği kadar olmasa bile..) Vril örgütü kendi imkanları ile bir UFO'yu Brandenburg'a indirdikten sonra, devletten destek almaya başladı.
Bu şekilde “Vril-1” projesi başlamış oldu. Bu projenin amacı bir avcı-diski'ni geliştirmekti. Vril-1'in başarılı bir şekilde bir çok versiyonu imal edildi. Tek kişilik pilot mahalline sahip olan bir diskin yanında, iki kişilik ve plexiglas kubbeli bir disk daha yapıldı. Bunu takip eden örnek olan Vril-2, prototip olarak yapılmasına rağmen, talihsiz bir kazaya uğradı. Reich savunması için düşünülen “Evrensel Avcı Diski” V-9da planlanmasına rağmen gerçekleştirilemedi. Vril disklerinin dezavantajı Vril-gücü ile çalışan ve çok yer kaplayan bir motora sahip olmasıydı. Avantajı ise, imalatının ucuza mal edilebilmesi ve güvenirliliğiydi.
Bu çalışmalarda, 9 model üzerinde duruldu. Fakat Vril'lerin avantajı dezavantajları vardı. Vril gücü ile çalışan ve çok yer kaplayan bir motora sahip olmasıydı. Avantajı ise imalatının ucuza imal dilmesi ve güvenirliliğiydi.
Victor Schauberger
Avusturyalı bilim adamı Victor Schauberger (1885-1958), Naziler için 1938-1945 arası bir seri uçan diskler icat etmişti. Schauberger, likit vorteks ile (girdap) işleyen birçok UFO yapmıştı. Kayıtlara göre bunların birçoğu uçmuştu. Burada yanız tarihe dikkat etmek gerekiyor. Ağrı Dağı'nda bulunan UFO'dan sonra bu çalışmalara başlaması dikkat çekicidir. Ona göre, eğer su veya hava, “Kollodial” diye bilinen bir kan enerji müthiş bir güçle yerçekimini yok ederek yükselme doğuruyordu. Bu şekilde yükselen disk, önce mavi-yeşil, sonra da parlak gümüş renkli ışıklar saçmaya başlıyordu. Gemiler başarılıydı ve uçuşları da beğeniliyordu.
Almanya'nın 1945'ten itibaren işgal edilmesiyle birlikte İngilizler ve Amerikalılar, SS'lerin gizli arşivlerinde iki adet Haunebu-2 prototipi ve bir adet Vril-1 prototipine ait fotoğrafların yanında bu uçan dairelerin detaylı versiyon planlarını ele geçirdiler. Bunlar ancak Mayıs 1945'te olmuştu. Ancak 1990'lı yıllardan itibaren İngilizlerin ve Amerikalıların daha önceleri yasaklattıkları fotoğraflar ve eskizler, Orta Avrupa ülkelerinde yeniden ortaya çıkmaya başladılar. Haunebu 1-2-3 uzay gemileri ve Vril-1 UFO'ları hiçbir iz bırakmadan ortadan kayboldular. Bunlar Almanların ellerinde kalan gemilerdi.
1946 yılında İskandinav göklerinde, 1947 yılında ABD'de ortaya çıktılar. Halk bunları bazen disk, bazen puro şeklinde görmekteydi.
Bu durumda Alman UFO'larının savaş sonrasında dünya üzerindeki gizli üslerinden kalkarak Amerika'yı kontrol etmeleri doğru olabilir. Çünkü ne de olsa savaş onlar için hala bitmemiştir.
Almanya teslim olduğunda savaş ortasında 250 bin kadın ve erkekten oluşan grup esrarengiz biçimde ortadan kayboldular. Bu nüfusun büyük bölümü gençtir ve çoğunluğunu bilgili insanlar oluşturmaktadır. Bu insanların savaş sonrasında Antarktika ve Güney Arjantin'deki gizli Alman üslerine gitmiş olduğu kabul edildi.
Şurası da bir gerçektir ki, daire veya disk şeklindeki uçaklar eğik manevralar yapmadıkları için hava savaşlarında kullanışlı değildiler. Vril örgütünün belirgin bir şekilde Thule örgütünden ayrılmasından sonra, Vril örgütü mensupları Nasyonal Sosyalist devlet yönetimine ve onun dünya görüşüne uzak durmaya başlamışlardı.
Vril 1'nin yapım planlardan birisi
Thule örgütü üyeleri SS'lerin kitlesel desteği sayesinde birçok gelişmeye öncülük ederken, Vril örgütü mensupları ise, gittikçe bir yalnızlığa doğru itilmişlerdi. Fakat şu gerçeği de belirlemekte yarar vardı; Vril mensupları kesinlikle NS-yönetiminin karşısında değildi. Fakat onlar devleti yöneten güçlerin destekçisi ve taraftarı da değildiler. Bunun sonucu olarak Vril örgütü, projeleri için devletten resmi bir destek veya yardım alamamıştı. Fakat bu, küçümsenen RFZ-2'lerin başarıyla ulaşmasından sonra değişti. Vril mensupları için önceden olduğu gibi bir destek umudu belirdi. (Bu destek SS-E-4 –“Kara Güneş”- ki bu örgüt Thule'nin SS'ler içindeki koluydu- desteği kadar olmasa bile..) Vril örgütü kendi imkanları ile bir UFO'yu Brandenburg'a indirdikten sonra, devletten destek almaya başladı.
Bu şekilde “Vril-1” projesi başlamış oldu. Bu projenin amacı bir avcı-diski'ni geliştirmekti. Vril-1'in başarılı bir şekilde bir çok versiyonu imal edildi. Tek kişilik pilot mahalline sahip olan bir diskin yanında, iki kişilik ve plexiglas kubbeli bir disk daha yapıldı. Bunu takip eden örnek olan Vril-2, prototip olarak yapılmasına rağmen, talihsiz bir kazaya uğradı. Reich savunması için düşünülen “Evrensel Avcı Diski” V-9da planlanmasına rağmen gerçekleştirilemedi. Vril disklerinin dezavantajı Vril-gücü ile çalışan ve çok yer kaplayan bir motora sahip olmasıydı. Avantajı ise, imalatının ucuza mal edilebilmesi ve güvenirliliğiydi.