WeLaT_SeRHaT
Kayıtlı Üye
Alevi inancının felsefesini derinden etkileyen ve şekillendirenlerin başında Hallac-ı Mansur gelmektedir. Hallac-ı Mansur, düşüncesiyle, eylemiyle sadece islami coğrafyalarda değil, bütün dünyada çeşitli inançlara mensup insanları tarafından da saygınlık görmüş, etki bırakmıştır. Tabii ki en büyük sahiplenme Aleviler tarafından gösterilmiştir.
İran'ın Bayza bölgesinde aynı adlı köyde doğmuştur. Çocukken bile son derece zeki olmasıyla dikkatleri üzerine çekti, Küçük yaşta Kur'an hafızı oldu.Kur'an ayetlerinin yorumuyla ilgili tefsir konusunda uzmanlaştı, Arap grameri konusunda derin araştırmalar yaptı.
Yaşadığı bölge itibariyle bu coğrafya güneşin kızgın ışıklarıyla kavurduğu can verdiği, aynı zamanda öldürdüğü bir ışık diyarıdır. Burada Işık ve gölge dönüşümü son derece belirgindir, doğum- ölüm, iyi- kötü burada güçlü duygularla hissedilir. El Hüseyin ibni Mansur(tam adı budur) bu karşıtlıkları genç yaşta farketti ve bir süre sonra Zerdüştilerle buluşmaya başladı. Hallac-ı Mansur bu inancda islamın telkin ettiği gibi kabul edilmeyecek bir şey olmadığını gördü. Kur'an da iyi ve kötüyü ayırt etmeyi öğretmiyormuydu? Hüseyin arada sırada dağlardaki ateş tapınaklarına giderek orada ak sakallı zerdüştilerle avestadan ilahiler okuyordu. Zerdüştiler genç Hüseyin'e Kur'an, İncil ve Tevrat dışında da kutsal kitapların olduğunu anlatıyorlardı. Böylece Hallac-ı Mansur Avestayı öğrenmeye başladı. Ayrıca sadece müslümanların değil Zerdüştilerinde tanrı korkusuyla dolu olduğunu gördü.
Daha sonra bağdata yerleşerek daha çok bilgilenmek amacıyla islami hocalara gitti ve en önemli bilgin hocalardan dersler aldı. Bu hocalara dünyanın dört bir yanından insanlar geliyordu. Hallac-ı Mansurda bu hocalardan islamla ilgili her konuda eğitim aldı. Ancak Sahl Hoca adlı bilginden ders alırken bir şey dikkatini çekti. Sahl Allahın özünün parçası olan ışıkdan bahsediyordu. Kurandada "ışık üzerine ışık" ve "yerin ve göğün ışığı" geçmiyormuydu?
Şiilerin Peygamberin ışık taşıyıcısı olduğu ve kutsal insanların özlerinde büyük bir ışık olduğu ancak açıklanması zor görünmeyen bir enerji gereçeğini kavrayan Hallac, artık daha farklı düşünüyordu ve bu ışık öğretilerini daha önce Zerdüştilerden duymuştu. (Daha sonra ortak pek çok noktayı diğer dinlerdede gördü, Hindistana ziyaretinde Budistlerin yaşamlarında aslında dünyanın evrensel bir enerjiyle yönetildiği gerçeği doğa ve tanrının iç içe ve bir olduğunu gördü bu müslümanlıktada aynıydı. Brahman olan sen kendinsin bu söz aslında enel hakla bir değilmiydi? Özden bahsetmiyormuydu? Türkistanda Maniheistlerin ışığa saygısı hepsini inceledi.).
Hayatında hacca 4 kez giden Mansur her seferinde insanların göstermelik şekil amaçlı yaptıklarını görünce düşünceleri değişti. Özellikle hac rehberlerinin gelen hacıları soyup soğana çevirmeleri, hayatlarından memnunlardı. Namaz, Oruç, Çile her türlü ibadeti yaptı yerine getirdi ancak çevresine bakınca Gerçeğin bu olmadığını Namaz, Oruç vs şekilcilik yapanların her türlü pisliği de yaptığını gözlemledi. Hırsızlık, tecavüz, vs her şey kötüydü. Müslümanlık bu muydu? Şekille yapılan ibadetmi Allaha yakınlaştırırdı yoksa tüm bu pisliklerden arınıp Allah'la bir olmak Özüne dönmek Enel hak olmak mı?
Bağdatta aldığı derslerde hep Allahla insan arasında sonsuz büyüklükteki mesafeden bahsediliyordu ancak hallac Allahla insan arasında bir aşk bir enerji olduğunu düşünüyordu. En sonunda Cüneyd Hoca adlı bağdatın en ünlü sufisinden ders alırken her şu kelimeleri söyledi: "Ben ilahi sevgiliyi kavradım! BEN YARATICI GERÇEĞiM!" "ENEL HAK! ENEL HAK!"
Bu sözleriyle o dönemde zahiri olarak yaşayanlar tarafından anlaşılamayan Hallac 922 yılında önce ağır işkencelerden geçirilerek kırbaçlanmış, etleri kesilmiş ve sergilenmiş aç susuz bırakılmış daha sonra çarmıha gerilip en son idam edilmiş ve öldükden sonra kafası kesilerek vücudu yakılmış. Öldürdüklerini sandılar Ancak Hallac-ı Mansurun mücadelesini halen devam ettirenler var.
İran'ın Bayza bölgesinde aynı adlı köyde doğmuştur. Çocukken bile son derece zeki olmasıyla dikkatleri üzerine çekti, Küçük yaşta Kur'an hafızı oldu.Kur'an ayetlerinin yorumuyla ilgili tefsir konusunda uzmanlaştı, Arap grameri konusunda derin araştırmalar yaptı.
Yaşadığı bölge itibariyle bu coğrafya güneşin kızgın ışıklarıyla kavurduğu can verdiği, aynı zamanda öldürdüğü bir ışık diyarıdır. Burada Işık ve gölge dönüşümü son derece belirgindir, doğum- ölüm, iyi- kötü burada güçlü duygularla hissedilir. El Hüseyin ibni Mansur(tam adı budur) bu karşıtlıkları genç yaşta farketti ve bir süre sonra Zerdüştilerle buluşmaya başladı. Hallac-ı Mansur bu inancda islamın telkin ettiği gibi kabul edilmeyecek bir şey olmadığını gördü. Kur'an da iyi ve kötüyü ayırt etmeyi öğretmiyormuydu? Hüseyin arada sırada dağlardaki ateş tapınaklarına giderek orada ak sakallı zerdüştilerle avestadan ilahiler okuyordu. Zerdüştiler genç Hüseyin'e Kur'an, İncil ve Tevrat dışında da kutsal kitapların olduğunu anlatıyorlardı. Böylece Hallac-ı Mansur Avestayı öğrenmeye başladı. Ayrıca sadece müslümanların değil Zerdüştilerinde tanrı korkusuyla dolu olduğunu gördü.
Daha sonra bağdata yerleşerek daha çok bilgilenmek amacıyla islami hocalara gitti ve en önemli bilgin hocalardan dersler aldı. Bu hocalara dünyanın dört bir yanından insanlar geliyordu. Hallac-ı Mansurda bu hocalardan islamla ilgili her konuda eğitim aldı. Ancak Sahl Hoca adlı bilginden ders alırken bir şey dikkatini çekti. Sahl Allahın özünün parçası olan ışıkdan bahsediyordu. Kurandada "ışık üzerine ışık" ve "yerin ve göğün ışığı" geçmiyormuydu?
Şiilerin Peygamberin ışık taşıyıcısı olduğu ve kutsal insanların özlerinde büyük bir ışık olduğu ancak açıklanması zor görünmeyen bir enerji gereçeğini kavrayan Hallac, artık daha farklı düşünüyordu ve bu ışık öğretilerini daha önce Zerdüştilerden duymuştu. (Daha sonra ortak pek çok noktayı diğer dinlerdede gördü, Hindistana ziyaretinde Budistlerin yaşamlarında aslında dünyanın evrensel bir enerjiyle yönetildiği gerçeği doğa ve tanrının iç içe ve bir olduğunu gördü bu müslümanlıktada aynıydı. Brahman olan sen kendinsin bu söz aslında enel hakla bir değilmiydi? Özden bahsetmiyormuydu? Türkistanda Maniheistlerin ışığa saygısı hepsini inceledi.).
Hayatında hacca 4 kez giden Mansur her seferinde insanların göstermelik şekil amaçlı yaptıklarını görünce düşünceleri değişti. Özellikle hac rehberlerinin gelen hacıları soyup soğana çevirmeleri, hayatlarından memnunlardı. Namaz, Oruç, Çile her türlü ibadeti yaptı yerine getirdi ancak çevresine bakınca Gerçeğin bu olmadığını Namaz, Oruç vs şekilcilik yapanların her türlü pisliği de yaptığını gözlemledi. Hırsızlık, tecavüz, vs her şey kötüydü. Müslümanlık bu muydu? Şekille yapılan ibadetmi Allaha yakınlaştırırdı yoksa tüm bu pisliklerden arınıp Allah'la bir olmak Özüne dönmek Enel hak olmak mı?
Bağdatta aldığı derslerde hep Allahla insan arasında sonsuz büyüklükteki mesafeden bahsediliyordu ancak hallac Allahla insan arasında bir aşk bir enerji olduğunu düşünüyordu. En sonunda Cüneyd Hoca adlı bağdatın en ünlü sufisinden ders alırken her şu kelimeleri söyledi: "Ben ilahi sevgiliyi kavradım! BEN YARATICI GERÇEĞiM!" "ENEL HAK! ENEL HAK!"
Bu sözleriyle o dönemde zahiri olarak yaşayanlar tarafından anlaşılamayan Hallac 922 yılında önce ağır işkencelerden geçirilerek kırbaçlanmış, etleri kesilmiş ve sergilenmiş aç susuz bırakılmış daha sonra çarmıha gerilip en son idam edilmiş ve öldükden sonra kafası kesilerek vücudu yakılmış. Öldürdüklerini sandılar Ancak Hallac-ı Mansurun mücadelesini halen devam ettirenler var.