Salvo
Kayıtlı Üye
Alevilerin İktidarı Ele Geçirmek İçin Yaptıkları Başarısız Teşebbüs; Zeydilerin Ortaya Çıkışı
Abbasiler hareketinden bağımsız olarak, şehid edilen Hz. Hüseyin'in torunlarından birisi olan Zeyd bin Ali Kufe'de Emevilere karşı bir ayaklanma başlattı. Dönek fikirli Kufeliler, her zaman olduğu gibi, Zeyd'e tam destek vereceklerini bildirdiler, bu anlaşma üzerine 740 Ocak ayında toplanarak isyan edecekleri bir gün tayin edildi. Fakat bölge valisi Yusuf bin Ömer el-Sakafi kurulan düzenden anında haberdar oldu ve Zeyd'in taraftarlarını, planlanan bu isyana katılırlarsa, akibetlerinin dehşetli olacağı yolunda ikaz etti. Bu ikaz beklenen etkiyi gösterdi ve kararlaştırılan gün geldiğinde, Zeyd'e sadakatini sürdüren bir kaç yüz Kufeli kaldı. Bunlar da bir kaç gün içerisinde kolayca bastırıldı ve Zeyd'in kendisi öldürüldü. Onyedi yaşında bir genç olan âlicenap oğlu Yahya, II. El-Velid (h. 743-4) zamanında idam edilinceye kadar birkaç yıl saklanarak yaşadığı, İran'a kaçmayı başardı. Böylece, Hz. Afi bin Ebu Talib ile Hz. Peygamber'in kızı olan Hz. Fatıma'nın torunlarından birisinin ilk olarak giriştiği halifeliği ele geçirme teşebbüsü felaketle neticelendi.
Zeyd'in, bu iyi hazırlanmamış ve siyasi olarak beceriksizce gerçekleştirilen isyanı, kendi başına önemsiz bir olaydı, fakat etkisi daimi oldu. Bu olay Iraklıların Emevilere olan kızgınlığını körüklerken, Abbasilere de propagandalarında yardımcı oldu. Aslında, Zeyd'in ölümü, Abbasilerin iktidara geçme teşebbüsleri esnasında çıkabilecek muhtemel bir Aievi rekabetini ortadan kaldırdı. Sonuçta, Abbasiler, acı içerisinde olan Alevilere, kendilerinin Alevi davası için savaştığını düşündürterek, durumu kendi lehlerine çevirdiler. Böylece Zeyd'in ölümü, Emeviler için, problemin çözülmüş olmasından öte, uzun vadede daha büyük sıkıntılar ortaya çıkardı. Aslında bu hareket, daha önce Abdüf Melik (h. 685-705) idaresinde olduğu gibi -muhalefelet Hariciler, Aleviler ve Abdullah bin Zübeyr taraftarları olarak üçe bölünmüştü- iktidardakiler karşı muhalefeti bölmüş ve böylece zayıflatmış olabilirdi.
Olay ayrıca, Şia'nın, dini inançlarında Sünnilere en yakın dalı olan Zeydiye Mezhebinin de ortaya çıkmasına sebep oldu.
Abbasiler hareketinden bağımsız olarak, şehid edilen Hz. Hüseyin'in torunlarından birisi olan Zeyd bin Ali Kufe'de Emevilere karşı bir ayaklanma başlattı. Dönek fikirli Kufeliler, her zaman olduğu gibi, Zeyd'e tam destek vereceklerini bildirdiler, bu anlaşma üzerine 740 Ocak ayında toplanarak isyan edecekleri bir gün tayin edildi. Fakat bölge valisi Yusuf bin Ömer el-Sakafi kurulan düzenden anında haberdar oldu ve Zeyd'in taraftarlarını, planlanan bu isyana katılırlarsa, akibetlerinin dehşetli olacağı yolunda ikaz etti. Bu ikaz beklenen etkiyi gösterdi ve kararlaştırılan gün geldiğinde, Zeyd'e sadakatini sürdüren bir kaç yüz Kufeli kaldı. Bunlar da bir kaç gün içerisinde kolayca bastırıldı ve Zeyd'in kendisi öldürüldü. Onyedi yaşında bir genç olan âlicenap oğlu Yahya, II. El-Velid (h. 743-4) zamanında idam edilinceye kadar birkaç yıl saklanarak yaşadığı, İran'a kaçmayı başardı. Böylece, Hz. Afi bin Ebu Talib ile Hz. Peygamber'in kızı olan Hz. Fatıma'nın torunlarından birisinin ilk olarak giriştiği halifeliği ele geçirme teşebbüsü felaketle neticelendi.
Zeyd'in, bu iyi hazırlanmamış ve siyasi olarak beceriksizce gerçekleştirilen isyanı, kendi başına önemsiz bir olaydı, fakat etkisi daimi oldu. Bu olay Iraklıların Emevilere olan kızgınlığını körüklerken, Abbasilere de propagandalarında yardımcı oldu. Aslında, Zeyd'in ölümü, Abbasilerin iktidara geçme teşebbüsleri esnasında çıkabilecek muhtemel bir Aievi rekabetini ortadan kaldırdı. Sonuçta, Abbasiler, acı içerisinde olan Alevilere, kendilerinin Alevi davası için savaştığını düşündürterek, durumu kendi lehlerine çevirdiler. Böylece Zeyd'in ölümü, Emeviler için, problemin çözülmüş olmasından öte, uzun vadede daha büyük sıkıntılar ortaya çıkardı. Aslında bu hareket, daha önce Abdüf Melik (h. 685-705) idaresinde olduğu gibi -muhalefelet Hariciler, Aleviler ve Abdullah bin Zübeyr taraftarları olarak üçe bölünmüştü- iktidardakiler karşı muhalefeti bölmüş ve böylece zayıflatmış olabilirdi.
Olay ayrıca, Şia'nın, dini inançlarında Sünnilere en yakın dalı olan Zeydiye Mezhebinin de ortaya çıkmasına sebep oldu.