Ağlıyor

Ne Kış gördü ne yaz gürdü bu dağlar?
Sensiz yurtlar ıssız kalmış iniler.
Varliğında şen şakrak obalar.
Yokluğunda iç çekerek ağlıyor.

Açılır yaylanın lale sümbülü.
Sensiz solar bahcelerin öz gülü
Gönül yas tutyor konuşmaz dili.
Gözler yaş içinde sana ağlıyor.

Yalnız, kederden yüreğin kanar.
Gözlerinden kanlı yaşların akar.
Herkesin dertleri kendini yakar.
Bülbül gülü için fiğan eyliyor.
​