Dark_GirL
Bayan Üye
Anlamını yitirmiş bir aşkın son çırpınışlarını izlemekte gözlerim
Yaşama sebebimden
Aşk’tan
Ağlamalardan
Beklemelerden
İkili yalnızlıklardan
Çaresizlikten…
Senden, sebebi sen olan her şeyden vazgeçiyorum
Gücüm kalmadı yoruldum, yorgun düştüm bu yanılmalardan Tükenmişliğimi, yok ettiklerini göremiyor musun?
Üzüntüm senin sevincin mi oluyor çözemedim bir türlü
Değişmişsindir sanıyorum her defasında
Hesapsız açıyorum yüreğimi aşklara kapattım diye söz verdiğim halde
Yeniden değer yaşamaya dedikçe değerimden oluyorum
Yeminlerimi bozuyorum
Sözlerimi yutuyorum
Sen bana her gelişinde ben, biraz sen biraz yalan oluyorum…
Kaç sayfaya bu bir başlangıç diye imza attım ben bile unuttum
Bütün yanlışlarına kılıflar uydurdum,bir kısır döngünün içinde oyalandım durdum
Anladım ki başlangıçlara değil,bir sona ihtiyacım var
Kelimelerin gölgesinde kaleme hükmederek sana sesleniyorum
Hep ben dinlerdim seni şimdi sıra sende.
Dinle
Gel-git’lerinde takındığım suskunluklar
Avaz avaz çığlıklara dönüşüyor
Korkuyordum ya her gidişinde
Cesaret pelerinini giydim bu gece üstüme
Gitsen de geri dönmesen de
Bak söylüyorum işte
Sensizlikten korkmuyorum
Yoruldu artık bu yürek, düğüm düğüm oldu serzenişlerim
Gitmeyi bilemedin madem, iyi dinle o zaman;
Seviyorum demek, çocuk oyuncağı değil
Sensiz yaşayamıyorum diyip, başka kollarda hayat aramak hiç değil
Aşk ise yaşadığın duygunun adı; kirletmeye, kirletilmeye gelmez bunu bil
Beni seveceksen ya adam gibi sevmeyi dene Ya da adam olup çekip gitmeyi öğren…
![Tr-[q] #](/data/avatars/m/11/11848.jpg?1696432188){kind=avatar}
