TSunami_61
Kayıtlı Üye
AAA...! LAZ İN ANKARA...!
Kadıköy Kadıköy"de Davos İsviçre"de kaldı cancağızım, Dün Ankara"da iyi futbol oynayıp üç puanı almak lazım. Lazım"da bir aziz Barnabas İncil"i hikayesi gibi başka bir gelişme de kapıda bekliyor. Maç öncesi Yattara"nın satıldığıyla ilgili Trabzonspor başkan yardımcısı Muammer Saka"nın açıklamasına Trabzonspor"un web sitesinde yalanlaması gerçekten ilginç.
Bu, son zamanlarda ön açıklama sonrası yalanlamayla ve taraftarların yeni duruma alışmasıyla ilgili yeni bir yöntem. Sonuçta Şampiyonluğa oynayan bir takımın taraftarlarının gözde bir futbolcuya duydukları sempatinin öfkeye dönüşmemesi için yapılmış bilinçli bir yoklama. ""Trabzonspor Yattara"yı Al Saad kulübüne sattı."" cümlesini Trabzonspor taraftarına ölüm haberi gibi sunmanın anlamı yok. Ama sayın Saka bu açıklamayı futboldaki puan borsasının kapalı olduğu pazartesi günü açık bir dille yapmış olsaydı kanımca herkes bunu olgunlukla karşılayabilirdi. Yattara"nın ilk transfer girişiminden sonra zihinsel olarak futboldan koptuğunu, oynadığı çoğu maçta Trabzonspor"un sağ kanadında korsan olarak takıldığını bilmeyen yok. Bu açıdan sorun Yattara"nın satılması falan değil. Sorun Trabzonspor yönetiminin ""Yetişin komşular...!"" diye bağırdığında kimsenin pencereye çıkmayacak olmasıdır.
Ankaraspor-Trabzonspor maçı ev sahibi takımın cesur futbol girişimleriyle başladı. Bu girişimlerde 7. dakikada yakalanan Trabzonspor"un transfer listesindeki Özer"in topla havayı birlikte dövmesine yere yatma konusunda ağırdan alan Sylva"nın refleksleri eklendiğinde oyundaki gerçek kurgu hala kırılgan bir zaman diliminde tırmanıyordu. Sorulması gereken soru her gol pozisyonu bulan takımın iyi bir takım, gol pozisyonu yerine skor bulan takımın kötü bir takım olup olmadığıyla ilgili biraz futbol derinliğini gerektiren bir soruydu.
Gökhan Ünal"ın 9. dakikada sete dönüşen Trabzonspor atağını bir ölü top pozisyonuna çevirip uzak direğe göndermesi Ankaraspor takımını günün acı gerçeğiyle buluşturdu. Trabzonspor"un yakaladığı skor avantajı oyunda Ankaraspor"u daha çok temkine konuk takımı ise daha çok ""tetiğe"" çağırdı. Maç boyunca Trabzonspor"u en fazla rahatsız eden rakip futbolcu Özer Hurmacı idi. Trabzonspor"da orta sahada ekstradan efor sarf eden oyuncu ise Serkan Balcı"ydı. Ankaraspor"un gücüne ve ligteki konumuna bakıldığında futbol adına kesinlikle belli bir saygıyı hak eden bir rakipti. Ama Trabzonspor bu maçta önceki maçlara oranla daha bir takım görüntüsü verdi ve daha da önemlisi sürekli topun arkasında kalmaya çalıştı. Çoğu kez Trabzonspor"un rakip kalede bulduğu gol pozisyonlarının çok olmamasını ve hücum planlarını deşifre etmemesi gerektiğini düşünmüşümdür. Ama hem Fenerbahçe hem de Ankaraspor karşısında yakalanan rakip kaleciyle karşı karşıya pozisyonlarda forvetlerin top-kaleci-çerçeve- eskorttaki defans oyuncusu ve yardımdaki hücum oyuncusu arasındaki tercihlerden ısrarla en kötüsünü yaptıkları açık. Abartısız söylemek gerekirse Trabzonspor forvetlerinin neredeyse kaleciyle karşı karşıya pozisyon çalışmasından başka bir eksiği yok gibi. Takımdaki oyuncuların görev tanımlamaları önceki maçlara göre daha net bir durumda. Ama daha etkili bir takım hüviyeti için blok bağlantılarında, pas trafiğinde, topsuz oyunda defansif ve ofansif şablonlarda her şey çok daha açık ve daha çaplı olmalı.
Selçuk"un pasıyla Umut Bulut"un yaptığı aşırtmada kaval kemiği görememek doğrusu benim için biraz şaşırtıcı oldu. Trabzonspor kalesine atılan birkaç şutta Sylva"nın tokatladığı toplar futbolun doğal bir parçası olup ve olayın kontrol altında olduğunu gösteren görsel şeylerdi.
Trabzonspor önceki maçlara oranla topun defanstan oyuna servisinde mesafe almışa benziyor. Türk futbolunda Hüseyin için hala negatif cümle kurma cesareti gösteren varsa pes doğrusu. Song-Egemen-Cale"nin bilinen defansif fonksiyonlarında abartı taraftarı değilim. Bu maçta ilginç olan şey hiç kimse yıldızlaşmadı. Yani bireye bağlı futbol anlayışından ekibe bağlı futbol anlayışına geçişte hala demlenme aşamasındaki bir takım liderle aynı punda. Trabzonspor için ligte bu sene ne olur bilemiyorum ama seneye müthiş bir takımın ciddi bir oluşum sürecindeki futbol oyununu eğlence ile bütünleşmesini gözlemliyorum.
Alanzino oyundaki zaman diliminde topla oldukça hızlı, teknik yönü güçlü bir Brezilyalı özellikleri olan takıma önemli katkı yapabilecek bir oyuncu görüntüsü verdi. Ama futbol adına daha gerçekçi şeyler söyleyebilmek için bu kadroda 90 dakikalık daha katı bir testten geçmesinin gerektiğini düşünüyorum.
Yattara mı? Son zamanlarda futboldan daha iyi oynadığı şey Trabzon kolbastısıydı. Sanırım bu aralar Gulf Air"de değerli bir koli halinde gideceği adresi bekliyor.
Kadıköy Kadıköy"de Davos İsviçre"de kaldı cancağızım, Dün Ankara"da iyi futbol oynayıp üç puanı almak lazım. Lazım"da bir aziz Barnabas İncil"i hikayesi gibi başka bir gelişme de kapıda bekliyor. Maç öncesi Yattara"nın satıldığıyla ilgili Trabzonspor başkan yardımcısı Muammer Saka"nın açıklamasına Trabzonspor"un web sitesinde yalanlaması gerçekten ilginç.
Bu, son zamanlarda ön açıklama sonrası yalanlamayla ve taraftarların yeni duruma alışmasıyla ilgili yeni bir yöntem. Sonuçta Şampiyonluğa oynayan bir takımın taraftarlarının gözde bir futbolcuya duydukları sempatinin öfkeye dönüşmemesi için yapılmış bilinçli bir yoklama. ""Trabzonspor Yattara"yı Al Saad kulübüne sattı."" cümlesini Trabzonspor taraftarına ölüm haberi gibi sunmanın anlamı yok. Ama sayın Saka bu açıklamayı futboldaki puan borsasının kapalı olduğu pazartesi günü açık bir dille yapmış olsaydı kanımca herkes bunu olgunlukla karşılayabilirdi. Yattara"nın ilk transfer girişiminden sonra zihinsel olarak futboldan koptuğunu, oynadığı çoğu maçta Trabzonspor"un sağ kanadında korsan olarak takıldığını bilmeyen yok. Bu açıdan sorun Yattara"nın satılması falan değil. Sorun Trabzonspor yönetiminin ""Yetişin komşular...!"" diye bağırdığında kimsenin pencereye çıkmayacak olmasıdır.
Ankaraspor-Trabzonspor maçı ev sahibi takımın cesur futbol girişimleriyle başladı. Bu girişimlerde 7. dakikada yakalanan Trabzonspor"un transfer listesindeki Özer"in topla havayı birlikte dövmesine yere yatma konusunda ağırdan alan Sylva"nın refleksleri eklendiğinde oyundaki gerçek kurgu hala kırılgan bir zaman diliminde tırmanıyordu. Sorulması gereken soru her gol pozisyonu bulan takımın iyi bir takım, gol pozisyonu yerine skor bulan takımın kötü bir takım olup olmadığıyla ilgili biraz futbol derinliğini gerektiren bir soruydu.
Gökhan Ünal"ın 9. dakikada sete dönüşen Trabzonspor atağını bir ölü top pozisyonuna çevirip uzak direğe göndermesi Ankaraspor takımını günün acı gerçeğiyle buluşturdu. Trabzonspor"un yakaladığı skor avantajı oyunda Ankaraspor"u daha çok temkine konuk takımı ise daha çok ""tetiğe"" çağırdı. Maç boyunca Trabzonspor"u en fazla rahatsız eden rakip futbolcu Özer Hurmacı idi. Trabzonspor"da orta sahada ekstradan efor sarf eden oyuncu ise Serkan Balcı"ydı. Ankaraspor"un gücüne ve ligteki konumuna bakıldığında futbol adına kesinlikle belli bir saygıyı hak eden bir rakipti. Ama Trabzonspor bu maçta önceki maçlara oranla daha bir takım görüntüsü verdi ve daha da önemlisi sürekli topun arkasında kalmaya çalıştı. Çoğu kez Trabzonspor"un rakip kalede bulduğu gol pozisyonlarının çok olmamasını ve hücum planlarını deşifre etmemesi gerektiğini düşünmüşümdür. Ama hem Fenerbahçe hem de Ankaraspor karşısında yakalanan rakip kaleciyle karşı karşıya pozisyonlarda forvetlerin top-kaleci-çerçeve- eskorttaki defans oyuncusu ve yardımdaki hücum oyuncusu arasındaki tercihlerden ısrarla en kötüsünü yaptıkları açık. Abartısız söylemek gerekirse Trabzonspor forvetlerinin neredeyse kaleciyle karşı karşıya pozisyon çalışmasından başka bir eksiği yok gibi. Takımdaki oyuncuların görev tanımlamaları önceki maçlara göre daha net bir durumda. Ama daha etkili bir takım hüviyeti için blok bağlantılarında, pas trafiğinde, topsuz oyunda defansif ve ofansif şablonlarda her şey çok daha açık ve daha çaplı olmalı.
Selçuk"un pasıyla Umut Bulut"un yaptığı aşırtmada kaval kemiği görememek doğrusu benim için biraz şaşırtıcı oldu. Trabzonspor kalesine atılan birkaç şutta Sylva"nın tokatladığı toplar futbolun doğal bir parçası olup ve olayın kontrol altında olduğunu gösteren görsel şeylerdi.
Trabzonspor önceki maçlara oranla topun defanstan oyuna servisinde mesafe almışa benziyor. Türk futbolunda Hüseyin için hala negatif cümle kurma cesareti gösteren varsa pes doğrusu. Song-Egemen-Cale"nin bilinen defansif fonksiyonlarında abartı taraftarı değilim. Bu maçta ilginç olan şey hiç kimse yıldızlaşmadı. Yani bireye bağlı futbol anlayışından ekibe bağlı futbol anlayışına geçişte hala demlenme aşamasındaki bir takım liderle aynı punda. Trabzonspor için ligte bu sene ne olur bilemiyorum ama seneye müthiş bir takımın ciddi bir oluşum sürecindeki futbol oyununu eğlence ile bütünleşmesini gözlemliyorum.
Alanzino oyundaki zaman diliminde topla oldukça hızlı, teknik yönü güçlü bir Brezilyalı özellikleri olan takıma önemli katkı yapabilecek bir oyuncu görüntüsü verdi. Ama futbol adına daha gerçekçi şeyler söyleyebilmek için bu kadroda 90 dakikalık daha katı bir testten geçmesinin gerektiğini düşünüyorum.
Yattara mı? Son zamanlarda futboldan daha iyi oynadığı şey Trabzon kolbastısıydı. Sanırım bu aralar Gulf Air"de değerli bir koli halinde gideceği adresi bekliyor.
