esmerquseli
Bayan Üye
aşk acısı ne kötü şeymiş...o gün senden beklediğim sadece bir mesajdı..ama alınan mesaj ayrılık kokuyordu.öyle bir mesaj attın ki tek kelimeydi.senin için hiç bir anlam ifade etmeyen tek kelime.ve sen benim içimde kopan yada kopacak olan fırtınaların farkında bile değildin.o an öldüyorum sanmıştım,nefesim bir an kesildi boğazımda sanki bişey kaldı,yutkunamadım.ciğerlerime nefes gitmiyordu ve her alınan nefes acı veriyordu,gözyaşlarım değerliydi dışarı akıtacağıma içime akacaklardı,başta öyle oldu,gözlerim yandı burnum sızladı,ama içime attım düşüncelerim birden bulandı kendimi tanıyamaz oldum.yiyeceğim bir lokma ekmek boğazımda kaldı yutunca sanki içimi yırtarak mideme indi ve oturdu .hiç bir şey yiyemez oldum,elim ayağım titredi,ayakta duramadım ,taki yatağıma yatıp yorganı üsütme çekinceye kadar...ne kötüymüş bu anı yaşamak...3 ay bunu çektim ben dönebileceğin umuduyla ama olmadı çok suçluyum kendime eziyet ettim kalbime eziet ettim halbuki onları buna zorlayan bendim beni de senin zorladığın gibi rabbimden hep şunu stedim bana gerçek aşkı tatıracak kişiden ayırma beni diye aslında sen hiç birine değömezmişin çünkü o kişi değilmişin nasılda inanmışın ama şunu bilki eğer benimle dalga geçmek zaman öldürmek için yakınlaştıysan hakkımı helal etmiyorum gerisi sana kalmış bi düşün bunu rabbimden ve senden başka hiç kimse bilemez elini vicdanına koy ve son kez düşün?