hayalinle uyuyor, rüyalarımda bile seni görüyorum. Günlerimi ağlayarak tükettiğimi zannetme sakın ; Sen yokken gözyaşlarımı tutabilmeyi öğrendim. Yavaş yavaş aklımdan da çıkıyorsun sanırım ; Gerçi ben senden sonra aklımı da kaybettim. Yine de çaresiz değilim, sana inat yaşıyorum, çünkü ölümüm en çok seni sevindirir biliyorum. Çabalıyorum, sahte de olsa gülümsüyorum.